შემომეყარა ყივჩაღი

შე−მო−მე−ყა−რა ყივ−ჩა−ღი
სამ−ზღვარ−სა მუხ−რა−ნი−სა−სა.
პუ−რი მ−თხო−ვა და ვაჭ−მი−ე,
ვურ−ჩევ−დი თავ−თუ−ხი−სა−სა.
ხორ−ცი მ−თხო−ვა და ვაჭ−მი−ე,
ვურ−ჩევ−დი ხო−ხო−ბი−სა−სა.
ღვი−ნო მ−თხო−ვა და ვას−მი−ე,
ვურ−ჩევ−დი ბა−და−გი−სა−სა.
ცო−ლი მ−თხო−ვა და ვერ მი−ვეც
მიმ−ყავ−და სი−დედ−რი−სა−სა, -
ან კი ცოლს რო−გორ მივს−ცემ−დი,
შვილ−სა გაზრ−დილ−სა სხვი−სა−სა.
ხე−ლი მოჰ−კი−და, ა−კო−ცა,
მო−ზიდ−ნა ნაწ−ნავს თმი−სა−სა.
შეს−ტი−რა საბ−რა−ლო ქალ−მა:
“ვა−ი, ცოლს ცუ−დის ყმი−სა−სა”.
მეც გულ−მა ვე−ღარ გა−მიძ−ლო,
მოვ−ზიდ−ნე ვა−დას ხმლი−სა−სა,
უ−მალ−ვე ი−მან და−მასწ−რო,
ელ−ვა−სა ჰგვან−და ცი−სა−სა, -
ახ−ლა მე შე−მო−ვუქ−ნი−ე,
ვენდ−ვე მადლს ლაშ−რის ჯვრი−სა−სა.
გავ−ჭე−რი ცხე−ნი და კა−ცი,
წვე−რიც ვუწვ−დი−ნე ქვი−შა−სა, -
არ ი−ყო ღირ−სი, მო−შორ−და
ცქე−რას წი−თე−ლის მზი−სა−სა.
ა−ქეთ მე ვკვდე−ბი, ი−ქით - ის,
ქა−ლი წა−ვი−და სხვი−სა−სა.

ხალხური

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.