|
ბერა საზანდარს როცა მომართავს, |
|
შენ სევ−და გი−პყრობს გა−უ−გო−ნა−რი,
ჩად ა−იშ−ლე−ბა გუნ−დი ყო−რან−თა,
ლე−შის სა−ძებ−რად წა−ვა ყო−რა−ნი. . .
მგლის−ფერ ღრუბ−ლებ−ში გმინ−ვა მო−ის−მის
და ქა−რიშ−ხალ−მაც მო−ითქ−ვა სუ−ლი. . .
მარ−ტო რად დგა−ხარ, რო−გორც ო−ნი−სე,
შე−გი−ნე−ბუ−ლი და შე−რის−ხუ−ლი?
ბე−რა სა−ზან−დარს რო−ცა მო−მარ−თავს,
სევ−და რად გი−პყრობს გა−უ−გო−ნა−რი?
ა−უ, აფ−რინ−და გუნ−დი ყო−რან−თა,
ვა−ი, ვის გულმ−კერდს დაფ−ლეთს ყო−რა−ნი?.
ანა კალანდაძე
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
