|
ედარებოდა შეშლილს |
|
და, ფე−ე−რი−ულ ალ−ში მცუ−რა−ვი,
ე−და−რე−ბო−და შეშ−ლილ ბეთ−ჰო−ვენს,
და−უნ−დო−ბე−ლი და მომ−დუ−რა−ვი.
და მი−დი−ო−და უ−ბე−დურ ქარ−ში,
რა ი−ყო ქა−რი ერ−თა−დერ−თისთ−ვის,
სამგ−ლო−ვი−ა−რო მან შექმ−ნა მარ−ში,
რომ წყევლა-კრულვა ეთქ−ვა ღმერ−თისთ−ვის.
გალაკტიონ ტაბიძე 1915
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
