მაგრამ მე რა ვქნა
მაქვს და−წე−წი−ლი მწა−რე ქა−რე−ბით,
ვინც აღ−ტა−ცე−ბა არ ვი−ცი სრუ−ლი
არც სიყ−ვა−რუ−ლით, არც მწუ−ხა−რე−ბით.
მე, ვი−საც მტანჯ−ვე−ლი აზ−რად გა−უ−არს -
დაკ−მა−ყო−ფილ−დეს ი−სევ თბი−ლი−სით,
ვინც ღა−მით დასწ−ვავს შო−პენ−გა−უ−ერს,
რომ უფ−რო მძაფ−რად ი−ცხოვ−როს დღი−სით.
გა−დი−ა, მე ხომ ღა−მის ლან−დე−ბი
მიგ−ვი−ა−ნე−ბენ საყ−ვა−რელ ნდო−მას,
სიკვ−დილ−ში რო−დი ვეჭ−ვი−ან−დე−ბი,
ვხე−დავ შეც−დო−მას.
მე დე−მო−ნე−ბი ქროლ−ვით მა−რა−დით
მო−მა−გო−ნე−ბენ და−ფა−რულ შხა−მით,
რომ უ−ი−მე−დოდ მივქრო−დი ღა−მით
გა−ტე−ხილ შუ−ბით და მუ−ზა−რა−დით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შექმენით „გაჯეტების გარეშე“ ზონები სახლში
განსაზღვრეთ ადგილები, სადაც გაჯეტების გამოყენება აკრძალულია, მაგალითად, სასადილო მაგიდა, საძინებელი ან სათამაშო ოთახი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბედაურიმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ელენე და პეპელამაია წიგნაძე |
 |
ჩინარინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ქურდბაცაცა ბაჭიადიანა ღვალაძე |
 |
ხმა სირინოსბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზღარბი _ ჯვებე, ჭიდაობის ჩემპიონიბონდო მაცაბერიძე |
 |
კატა და ცელქი თაგუნანათია აბულაძე |
 |
ციცინათელანესტან კუპრავა |
 |
აქლემინანა გასვიანი |
|
მუჭანახევარიმაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
მთხოვარიშიო მღვიმელი |
 |
მოდი ვნახოთ ვენახიხალხური |
 |
ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისშიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მსუნაგი ბელის ამბავიმაია წიგნაძე |
