მაგრამ მე რა ვქნა
მაქვს და−წე−წი−ლი მწა−რე ქა−რე−ბით,
ვინც აღ−ტა−ცე−ბა არ ვი−ცი სრუ−ლი
არც სიყ−ვა−რუ−ლით, არც მწუ−ხა−რე−ბით.
მე, ვი−საც მტანჯ−ვე−ლი აზ−რად გა−უ−არს -
დაკ−მა−ყო−ფილ−დეს ი−სევ თბი−ლი−სით,
ვინც ღა−მით დასწ−ვავს შო−პენ−გა−უ−ერს,
რომ უფ−რო მძაფ−რად ი−ცხოვ−როს დღი−სით.
გა−დი−ა, მე ხომ ღა−მის ლან−დე−ბი
მიგ−ვი−ა−ნე−ბენ საყ−ვა−რელ ნდო−მას,
სიკვ−დილ−ში რო−დი ვეჭ−ვი−ან−დე−ბი,
ვხე−დავ შეც−დო−მას.
მე დე−მო−ნე−ბი ქროლ−ვით მა−რა−დით
მო−მა−გო−ნე−ბენ და−ფა−რულ შხა−მით,
რომ უ−ი−მე−დოდ მივქრო−დი ღა−მით
გა−ტე−ხილ შუ−ბით და მუ−ზა−რა−დით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, დასვას კითხვები და არ შეეშინდეს ცნობისმოყვარეობის გამოხატვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სტუმარ-მასპინძელინოდარ დუმბაძე |
 |
ელენე და პეპელამაია წიგნაძე |
 |
რა-გინდა ბედმა მიმტყუვნოსვაჟა–ფშაველა |
 |
იქით ნუში, აქეთ ნუში…გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბაყაყურივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (ცისარტყელის ფერებია)ანა ნოდარიძე |
 |
*** (არჩევანი, არადანი)დიანა ღვალაძე |
 |
ხმა გულისაილია ჭავჭავაძე |
 |
ზარმაცის ეჭვითამარ ჭეიშვილი |
 |
ტურფა ბაღი და წალკოტიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
იერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
|
მწვერვალები ახალ მთებისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ქართველი მერქვასგოჩა ხარანაული |
 |
ბუნების ენამანანა ტონია |
