მაგრამ მე რა ვქნა

მაგ−რამ მე რა ვქნა, მე, ვი−საც სუ−ლი
მაქვს და−წე−წი−ლი მწა−რე ქა−რე−ბით,
ვინც აღ−ტა−ცე−ბა არ ვი−ცი სრუ−ლი
არც სიყ−ვა−რუ−ლით, არც მწუ−ხა−რე−ბით.

მე, ვი−საც მტანჯ−ვე−ლი აზ−რად გა−უ−არს -
დაკ−მა−ყო−ფილ−დეს ი−სევ თბი−ლი−სით,
ვინც ღა−მით დასწ−ვავს შო−პენ−გა−უ−ერს,
რომ უფ−რო მძაფ−რად ი−ცხოვ−როს დღი−სით.

გა−დი−ა, მე ხომ ღა−მის ლან−დე−ბი
მიგ−ვი−ა−ნე−ბენ საყ−ვა−რელ ნდო−მას,
სიკვ−დილ−ში რო−დი ვეჭ−ვი−ან−დე−ბი,
ვხე−დავ შეც−დო−მას.

მე დე−მო−ნე−ბი ქროლ−ვით მა−რა−დით
მო−მა−გო−ნე−ბენ და−ფა−რულ შხა−მით,
რომ უ−ი−მე−დოდ მივქრო−დი ღა−მით
გა−ტე−ხილ შუ−ბით და მუ−ზა−რა−დით.
გალაკტიონ ტაბიძე 1916

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.