მაგრამ მე რა ვქნა
მაქვს და−წე−წი−ლი მწა−რე ქა−რე−ბით,
ვინც აღ−ტა−ცე−ბა არ ვი−ცი სრუ−ლი
არც სიყ−ვა−რუ−ლით, არც მწუ−ხა−რე−ბით.
მე, ვი−საც მტანჯ−ვე−ლი აზ−რად გა−უ−არს -
დაკ−მა−ყო−ფილ−დეს ი−სევ თბი−ლი−სით,
ვინც ღა−მით დასწ−ვავს შო−პენ−გა−უ−ერს,
რომ უფ−რო მძაფ−რად ი−ცხოვ−როს დღი−სით.
გა−დი−ა, მე ხომ ღა−მის ლან−დე−ბი
მიგ−ვი−ა−ნე−ბენ საყ−ვა−რელ ნდო−მას,
სიკვ−დილ−ში რო−დი ვეჭ−ვი−ან−დე−ბი,
ვხე−დავ შეც−დო−მას.
მე დე−მო−ნე−ბი ქროლ−ვით მა−რა−დით
მო−მა−გო−ნე−ბენ და−ფა−რულ შხა−მით,
რომ უ−ი−მე−დოდ მივქრო−დი ღა−მით
გა−ტე−ხილ შუ−ბით და მუ−ზა−რა−დით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს დიდი დავალებების პატარა, მართვად ნაწილებად დაყოფა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ელენე და პეპელამაია წიგნაძე |
 |
ბომბორაელიზბარ გაბუნია |
 |
ლოკოკინავასილ გულეური |
 |
ნატუკამაია მიქაია |
 |
ტყის ზეიმიმანანა ქურდაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გრამატიკაშოთა ამირანაშვილი |
 |
ლოცვახათუნა გულიაშვილი |
 |
თოვლის პაპას დარიგებანათია აბულაძე |
 |
ნაძვის ხემარიჯანი |
 |
მამაცი ლეკვითამარ ჭეიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შიქასტააკაკი წერეთელი |
 |
მოდი ვნახოთ ვენახიხალხური |
 |
მოდის ჭალების სული მცურავიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ანა-გოგოს წერილითამარ ფხაკაძე |
 |
ალილომაია კარსელი |
