მე და ღამე
სი−ო, სარკმ−ლით მო−ნაქ−რო−ლი, ველ−თა ზღა−პარს მე−უბ−ნე−ბა.
მთვა−რით ნა−ფენს ა−რე−მა−რე ვერ ი−ცი−ლებს ვერ−ცხლის სა−ბანს,
სი−ო არ−ხევს და ა−ტო−კებს ჩემს სარკმ−ლის წინ ი−ა−სა−მანს.
ცა მტრე−დის−ფერ, ლურჯ სვე−ტე−ბით ი−სე ა−რის და−სე−რი−ლი,
ი−სე ა−რის სავ−სე გრძნო−ბით, ვით რით−მე−ბით ეს წე−რი−ლი.
სა−ი−დუმ−ლო შუ−ქით ა−რე ი−სე ა−რის შე−სუდ−რუ−ლი,
ი−სე სავ−სე უხვ გრძნო−ბე−ბით, ვით ამ ღა−მეს ჩე−მი გუ−ლი.
დი−დი ხნი−დან სა−ი−დუმ−ლოს მეც ღრმად გულ−ში დავატა−რებ,
არ ვუმჟ−ღავ−ნებ ქვეყ−ნად არ−ვის, ნი−ავ−საც კი არ ვაკა−რებ.
რა ი−ცი−ან მე−გობ−რებ−მა, თუ რა ნაღ−ველს ი−ტევს გუ−ლი,
ან რა ა−რის მის სიღრ−მე−ში სა−უ−კუ−ნოდ შე−ნა−ხუ−ლი.
ვერ მომ−პა−რავს ბნელ გუ−ლის ფიქრს წუ−თი წუთ−ზე უ−ა−მე−სი,
სა−ი−დუმ−ლოს ვერ მომ−ტა−ცებს ქა−ლის ხვევ−ნა და ა−ლერ−სი.
ვერც ძი−ლის დროს ნა−ზი ოხვ−რა და ვერც თა−სი ღვი−ნით სავ−სე,
ვერ წა−მართ−მევს, რაც გუ−ლის ბნელ სიღრ−მე−ში მო−ვა−თავ−სე.
მხო−ლოდ ღა−მემ, უ−ძი−ლო−ბის დროს სარკ−მელ−ში მო−კამ−კა−მემ,
ი−ცის ჩე−მი სა−ი−დუმ−ლო, ყვე−ლა ი−ცის თეთრ−მა ღა−მემ.
ი−ცის - რო−გორ დავრ−ჩი ობ−ლად, რო−გორ ვევ−ნე და ვე−წა−მე,
ჩვენ ორ−ნი ვართ ქვე−ყა−ნა−ზე: მე და ღა−მე, მე და ღა−მე!
ლექსი 13 წლის და უფროსი ბავშვებისათვის
სხვა მომხმარებლების აზრით, ეს ლექსი საინტერესო შეიძლება იყოს საშუალოდ 13-დან ~ 16 წლამდე ბავშვებისთვის. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ მშობლის კონტროლის პროგრამები
დააინსტალირეთ მშობლის კონტროლის პროგრამები, რათა შეზღუდოთ ბავშვის წვდომა შეუსაბამო კონტენტზე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ყმაწვილი და პეპელააკაკი წერეთელი |
 |
შემთხვევა გადასასვლელზეშოთა ამირანაშვილი |
 |
ქურდის ქურდინოდარ დუმბაძე |
 |
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ალექსანდრე ჭავჭავაძეილია ჭავჭავაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილითგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ვაი დედასა!ნოდარ დუმბაძე |
 |
კამათიფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
თავნება დაიკომანანა კაკაჩია |
|
წელიწადიგიორგი წერეთელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
|
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
თოვლითამარ ფხაკაძე |
