მე სული ჩემი ფეშქაშად
შენთ−ვის−ცა შე−მი−წი−რი−ა.
შენს სიყ−ვა−რულ−ზე სიკვ−დიდმ−დე
მაქვს გა−სა−ტა−ნი პი−რი−ა.
და−ო, შენც ი−ცი, შორს მყოფ−სა
მაჭკ−ნობს უხს−ნე−ლი ჭი−რი−ა.
პავ−ლე სწერს მო−ცი−ქუ−ლი−ცა:
"სჯუ−ლი არს სიყ−ვა−რუ−ლი−ა".
მცი−რე−დი−ღა მაკლს სიკვ−დილ−სა!..
ეს არს, მო−ვი−და ჟა−მი−ა!..
ტი−ლოს ვმზერ ჩე−მად პე−რან−გად!..
მი−წას მი−თხრი−ან!.. ვა-მეა!
ვინ და−მი−ტი−რებს? არ−ვინ მიცვს,
არ−ვის აქ ცრემლ−თა ნა−მი−ა!..
ო−დეს ვეს−ტუმ−რო მი−წასა,
გახ−სოვ−დე მა−შინ - ძა−მი−ა!
თვა−რა ამ სო−ფელს ზილ−ვა−სა
არ ვე−ლი შენ−სა, ჰე და−ო!
ფრთე−ნი ა−რა მაქ - ავფ−რინ−დე,
მო−ვი−დე სწრა−ფით შენდა−ო.
[........
............] ხედა−ო.
ბე−დით−მა ბა−დემ შე−მიც−ვა.
უ−გა[...........]
მე−გო−ბარ−თა−გან ძულ−ვი−ლი
დი−ა ვი−ქე−ნი ი−ა−ვარ.
პირ−ველ ვარ დებრ−ვე მე−სურ−ვე;
ახ−ლა მქნეს ვი−თა ი−ა−ვარ.
შეყ−როლ−დენ ჩემ−გან და დალ−პენ;
გან−მაგ−დეს, ვი−თა ჭი−ა ვარ.
მსწრაფლ მო−მი−ძუ−ლეს ყვე−ლა−ყამ;
ცრემ−ლი−თა და−ნა−ტი−ა ვარ!
ჭირ−სა შევს−წუხ−დე მა−ლი−ად, -
რა ა−რის ე−სე კა−ცო−ბა?!
პი−რუ−ტყვი უ−ღელ ში−ნა სწუხს, -
მი−სი მექმ−ნე−ბა მსგავ−სო−ბა;
ბო−ლოს სა−ძო−ვარს მი−უშ−ვან, -
ა−ღარც მას ახ−სოვს მგზავ−რო−ბა.
პირ−ველ ჭირს განვ−ლით ყოვე−ლი,
მე−რე მოგ−ვე−ცეს ხა−რო−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ნება მიეცით თქვენს შვილს თავი გაართვას მარტივ პრობლემებს
არ დაეხმაროთ ბავშვს თუ დაინახავთ, რომ იგი ცდილობს ააწყოს სათამაშო ან გადმოიღოს წიგნი იმ თაროდან, რომელსაც პატარა ძალდატანებითაც შეუძლია მიწვდეს. „თუკი ბავშვი უსაფრთხო გარემოში ცდილობს დამოუკიდებლად მოქმედებას, ეცადეთ, არ ჩაერიოთ. ზუსტად ასეთი მომენტები აყალიბებს მას“ - ამბობს ზებუკერი. „ბუნებრივია, სრულყოფილება გსურთ, მაგრამ, ამგვარად ბავშვებს წარმატების მიღწევის შანსს ვუკარგავთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვისწავლოთ ანგარიშიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
 |
ჩურჩხელების ჩხუბიიროდიონ ევდოშვილი |
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
თოვლითამარ ფხაკაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პეპელანესტან კუპრავა |
 |
ცხოველებილუარა ჭანტურია |
 |
ციგურებიოთარ შალამბერიძე |
 |
იანოდარ დუმბაძე |
 |
თოვლის ბაბუ და სანტანინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ვარდიდავით მაჩაბელი |
 |
საქართველო ლამაზოანა კალანდაძე |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
იმერული ნანინააკაკი წერეთელი |
|
ორი დათვინინო მზესელი |
