მე სული ჩემი ფეშქაშად
შენთ−ვის−ცა შე−მი−წი−რი−ა.
შენს სიყ−ვა−რულ−ზე სიკვ−დიდმ−დე
მაქვს გა−სა−ტა−ნი პი−რი−ა.
და−ო, შენც ი−ცი, შორს მყოფ−სა
მაჭკ−ნობს უხს−ნე−ლი ჭი−რი−ა.
პავ−ლე სწერს მო−ცი−ქუ−ლი−ცა:
"სჯუ−ლი არს სიყ−ვა−რუ−ლი−ა".
მცი−რე−დი−ღა მაკლს სიკვ−დილ−სა!..
ეს არს, მო−ვი−და ჟა−მი−ა!..
ტი−ლოს ვმზერ ჩე−მად პე−რან−გად!..
მი−წას მი−თხრი−ან!.. ვა-მეა!
ვინ და−მი−ტი−რებს? არ−ვინ მიცვს,
არ−ვის აქ ცრემლ−თა ნა−მი−ა!..
ო−დეს ვეს−ტუმ−რო მი−წასა,
გახ−სოვ−დე მა−შინ - ძა−მი−ა!
თვა−რა ამ სო−ფელს ზილ−ვა−სა
არ ვე−ლი შენ−სა, ჰე და−ო!
ფრთე−ნი ა−რა მაქ - ავფ−რინ−დე,
მო−ვი−დე სწრა−ფით შენდა−ო.
[........
............] ხედა−ო.
ბე−დით−მა ბა−დემ შე−მიც−ვა.
უ−გა[...........]
მე−გო−ბარ−თა−გან ძულ−ვი−ლი
დი−ა ვი−ქე−ნი ი−ა−ვარ.
პირ−ველ ვარ დებრ−ვე მე−სურ−ვე;
ახ−ლა მქნეს ვი−თა ი−ა−ვარ.
შეყ−როლ−დენ ჩემ−გან და დალ−პენ;
გან−მაგ−დეს, ვი−თა ჭი−ა ვარ.
მსწრაფლ მო−მი−ძუ−ლეს ყვე−ლა−ყამ;
ცრემ−ლი−თა და−ნა−ტი−ა ვარ!
ჭირ−სა შევს−წუხ−დე მა−ლი−ად, -
რა ა−რის ე−სე კა−ცო−ბა?!
პი−რუ−ტყვი უ−ღელ ში−ნა სწუხს, -
მი−სი მექმ−ნე−ბა მსგავ−სო−ბა;
ბო−ლოს სა−ძო−ვარს მი−უშ−ვან, -
ა−ღარც მას ახ−სოვს მგზავ−რო−ბა.
პირ−ველ ჭირს განვ−ლით ყოვე−ლი,
მე−რე მოგ−ვე−ცეს ხა−რო−ბა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააკავშირეთ სწავლა რეალურ ცხოვრებასთან და აჩვენეთ ბავშვს, როგორ გამოიყენება ცოდნა პრაქტიკაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სამი კნუტიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მივარდნილი აივანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მერანინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
 |
ჩურჩხელების ჩხუბიიროდიონ ევდოშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ჩინარინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
უქნარა ანდრონანა სამხარაძე |
 |
გ - უგულილელა გაბური |
 |
სარფელი მეთევზე ბავშვების სიმღერანოდარ დუმბაძე |
 |
მელაკუდას ჩივილისოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
 |
რთველიმანანა ტონია |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
