ოღონდ შენ გამიღიმე
გა−მი−ღი−მი−ლე ცის−კა−რი,
შენ მყავ−დე გუ−ლის ი−მე−დად,
შენ მყავ−დე და−სა−ფი−ცა−რი.
ო−ღონდაც ი−სე გა−მათ−ბე,
წუ−თი არ მქონ−დეს ერთ−ფე−რი,
გულს სან−თე−ლი−ვით ა−ვან−თებ
და შენთ−ვის და−ვი−ფერფ−ლე−ბი.
დიდ−ხანს გე−ძი−ე,
გი−პო−ვე,
ჩე−მო ფიქ−რო და ოც−ნე−ბავ,
ახ−ლა ამ ლექ−სის სტრი−ქო−ნებს
შენს სულ−ში უნ−და მო−ძებ−ნა.
თურ−მე რა ახ−ლოს ყო−ფილ−ხარ
ჩემ−და გულ−გა−სა−ხა−რა−და:
`ი−რე−მო, მთა−სა მყვი−რა−ლო~,
შენთ−ვის ჩა−მო−ველ ბა−რა−და.
ო−ღონდ შენ გა−მი−ღი−მე და
გა−მი−ღი−მი−ლე ცის−კა−რი,
შენ მყავ−დე გუ−ლის ი−მე−დად,
შენ მყავ−დე და−სა−ფი−ცა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს სადილზე შეკარით „მადლიერების წრე“
რიგრიგობით ისაუბრეთ სხვადასხვა ადამიანებზე, რომლებიც გულუხვნი და კეთილგანწყობილნი იყვნენ თითოეული თქვენგანის მიმართ იმ დღეს. თან, ამ „წრეს“ თქვენვე მოუფიქრეთ სახელი. შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ომის წინ ჯარის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
მღერიან თუშის ბიჭებინოდარ დუმბაძე |
|
დევების ქორწილივაჟა–ფშაველა |
 |
ვაჟა-ფშაველასაკაკი წერეთელი |
|
გაზაფხულიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პატარა მკერავინინო სტურუა |
 |
მზე ამოვა დილითმარიამ წიკლაური |
 |
ლოკოკინაგივი ჭიჭინაძე |
 |
გ - ედილელა გაბური |
 |
დათვის დარიგებახათუნა გულიაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
გახსენებამორის ფოცხიშვილი |
 |
დიდია თუ პატარაილია სიხარულიძე |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
