ოღონდ შენ გამიღიმე
გა−მი−ღი−მი−ლე ცის−კა−რი,
შენ მყავ−დე გუ−ლის ი−მე−დად,
შენ მყავ−დე და−სა−ფი−ცა−რი.
ო−ღონდაც ი−სე გა−მათ−ბე,
წუ−თი არ მქონ−დეს ერთ−ფე−რი,
გულს სან−თე−ლი−ვით ა−ვან−თებ
და შენთ−ვის და−ვი−ფერფ−ლე−ბი.
დიდ−ხანს გე−ძი−ე,
გი−პო−ვე,
ჩე−მო ფიქ−რო და ოც−ნე−ბავ,
ახ−ლა ამ ლექ−სის სტრი−ქო−ნებს
შენს სულ−ში უნ−და მო−ძებ−ნა.
თურ−მე რა ახ−ლოს ყო−ფილ−ხარ
ჩემ−და გულ−გა−სა−ხა−რა−და:
`ი−რე−მო, მთა−სა მყვი−რა−ლო~,
შენთ−ვის ჩა−მო−ველ ბა−რა−და.
ო−ღონდ შენ გა−მი−ღი−მე და
გა−მი−ღი−მი−ლე ცის−კა−რი,
შენ მყავ−დე გუ−ლის ი−მე−დად,
შენ მყავ−დე და−სა−ფი−ცა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
რეგულარულად შეახსენეთ ბავშვს ჰიგიენური ჩვევების დაცვა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მივიწყებული ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
ვარსკვლავივაჟა–ფშაველა |
 |
მშვიდზე მშვიდიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
„მკურნალები“მზია გოგნიაშვილი |
 |
გაზაფხულიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომაქეთევან კვიტატიანი |
|
ბრძენი პაპას სიტყვებიმზია გოგნიაშვილი |
 |
თოვლის თეთრი ფანტელიცირა ტურაშვილი |
 |
*** (დედი, შეხე, ჩვენი ფისო)მანანა კაკაჩია |
 |
ბებო მართამანანა ქურდაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
|
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
|
არწივივაჟა–ფშაველა |
|
სუფთა ღრუტუნიამანანა ტონია |
|
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
