დედა და პოეტი
ერ−თი ლექ−სებს წერს, მე−ო−რე ა−რა.
მე ვი−ცი, იმ ერთს რა უ−ხა−რი−ა,
მე−ო−რე _ გულ−ში რა ნაღ−ველს მა−ლავს.
ერ−თი ად−გე−ბა დი−ლა−ად−რი−ან,
მე−ო−რე _ ღა−მით სულ არ ი−ძი−ნებს...
ერთს რომ სა−ხე−ზე გან−თი−ა−დი აქვს,
მეო−რის თვალ−ზე ცრემ−ლი ციმ−ცი−მებს.
ერ−თი ა−რასდროს არ კვნე−სის ბედ−ზე,
მყუდ−რო ო−ჯა−ხის უ−ღელს შე−ე−ბა;
მე−ო−რე მუ−დამ ვი−ღა−ცას ე−ძებს,
შუ−ა ქა−ლაქ−ში ნიშ−ნავს პა−ე−მანს.
ერთს კალ−თა მუ−დამ ლხე−ნით ევ−სე−ბა
და ქვეყ−ნის წილ მზეს
თვი−თონ იხ−ვედ−რებს.
მე−ო−რე ამ−ბობს: რა გე−ლექ−სე−ბა,
ბავშ−ვი ტი−რის და აკ−ვანს მი−ხე−დე.
და ა−სე მუ−დამ: ა−რის ჭი−დი−ლი
უ−სას−რუ−ლო და და−უ−სა−ბა−მო,
გა−უ−ფე−რულ−და, რო−გორც მის−ჯი−ლი,
ყვე−ლა დი−ლა და ყვე−ლა სა−ღა−მო.
კმა−რა, გე−ყო−ფათ, ნუ−ღარ მა−წა−მებთ,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბა და−ვას უნ−დე−ბა,
შვი−ლებს ვა−ფი−ცებ, დე−დას ვა−წყნა−რებ,
მე−რე პო−ე−ტი გა−მე−ბუ−ტე−ბა.
და წლე−ბი ა−სე უბ−რად მი−დი−ან,
გზა, და−სახს−ნე−ლი, ვერ−სა−ით ვპო−ვე,
რო−მე−ლი დავთ−მო, ვერ გა−მი−გი−ა,
ვის გა−ვუ−ჯავრ−დე: დე−დას თუ პო−ეტს?
დე−და ხარ? შენ წინ ჩემს სულს ა−ვან−თებ,
მე შენს კე−რას−თან ვსუნთ−ქავ და ვხა−რობ,
პო−ეტს რა ვუ−ყო, ღა−მე−გა−ნა−თევს,
ჩე−მი ლექ−სის და სი−ცო−ცხლის წყა−როს.
ამ ფიქრს უთქ−ვე−ნოდ, არ−სად უვ−ლი−ა,
რა ვქნა, ვერც ერ−თი თუ ვერ გაგ−წი−რეთ,
მე ერ−თი ქა−ლის ციცქ−ნა გუ−ლი მაქვს,
ო−რივეს ტო−ლად გა−გი−ნა−წი−ლეთ.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გააკეთეთ ტრადიციები რეგულარული
რაც უფრო ხშირად გაიმეორებთ ტრადიციას, მით უფრო მნიშვნელოვანი გახდება ის ოჯახისთვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
აკაკის საიუბილეოდვაჟა–ფშაველა |
|
პასუხადვაჟა–ფშაველა |
|
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
 |
ამ პატარას, იმ პატარას!ილია სიხარულიძე |
 |
პატარა ბიჭი ვიყავიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მურიკელაელიზბარ გაბუნია |
 |
გაზაფხულინინო სტურუა |
 |
გიოს უნდა რაინდობაქეთევან კვიტატიანი |
 |
ამბობს ბაბუა ილია:ნუნუ კერესელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
|
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
ჩვენ, პოეტები საქართველოსიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
