ბულბული ვარდზედ
„ვარ−დო, ვარ−დო, მტანჯ ჩე−მო, გვედ−რებ გუ−ლით მტკი−ნა−ვი,
მა−ღირ−სე, თუ რო−გორ არს გაშ−ლა შე−ნი მღი−ნა−ვი,
მწუხრ−სა ა−ქეთ აქ ვზი−ვარ, ფურც−ლებ−ზე−და მკონავი!“
ა−სე ყეფ−და ბულ−ბუ−ლი, ო−დეს−ცა ღა−მე ბნე−ლი
მო−იც−ვამ−და ჭა−ლებ−სა, ქრი−და ნი−ა−ვი ნე−ლი.
და როს სდუმ−და ბულ−ბუ−ლი, მა−შინ აღ−მოხ−და მთვა−რე,
ვარდ−მანც მა−შინ მოჰ−ფი−ნა სუნ−ნე−ლე−ბა მის ა−რე.
მაგ−რამ მგო−სან−სა თურ−მე მო−ე−რი−ა გლახ რუ−ლი.
აღ−მობრ−წყინ−და მთი−ე−ბიც და ფრთო−სანთ მხიარუ−ლი
გა−ლო−ბა ყვეს ჰა−ერ−ში, გა−ნაღ−ვი−ძეს ბულ−ბუ−ლი;
ნა−ხა ვარ−დი ფურცვ−ნი−ლი და მყის მო−უკვ−და გუ−ლი.
თვალ−ნი ე−მო−სა ცრემ−ლით, გუ−ლი სევ−დის საცლ−მი−თა,
ფრთა ფრთას ჰკრა და აღ−მაღლ−და, მსტვი−ნა−ვი ლმო−ბის ხმი−თა.
უხ−მო ყო−ველ−თა სირ−თა: „მო−დით და შე−მოკრ−ბი−თა,
მის−მი−ნეთ, შე−მიბ−რა−ლეთ, ვის მივ−მარ−თო წყლულითა?“
„გან−თი−ა−დით ღა−მედმდე შევფრ−ფინ−ვი−დი კოკ−რო−ბას,
არ ვზო−გავ−დი სი−ცო−ცხლეს, უ−ძი−ლო−ბას, გა−ლო−ბას;
მქონ−და მცი−რე წა−დი−ლი, ვერ მივხვ−დი კი ძნე−ლო−ბას:
მსურ−და გაშ−ლა ვარ−დისა, არ ვჰფიქ−რობ−დი დაჭკნობას!“
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეიმუშავეთ გეგმა, თუ როგორ უნდა მოიქცეთ ტანტრუმის დროს და გაუზიარეთ ის ოჯახის ყველა წევრს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დამალობანამანანა ტონია |
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანსბესიკი |
 |
წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გულსვაჟა–ფშაველა |
|
გული გავგზავნე ქვეყნადავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ყანჩანუნუ ჯანელიძე |
 |
მეხანძრეებინანა გასვიანი |
|
დროშები ჩქარაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ზამთარინოდარ დუმბაძე |
 |
ხოგაის მინდიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
|
მანანა და ლალინოდარ დუმბაძე |
|
მაცნევაჟა–ფშაველა |
|
ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გახსენებამორის ფოცხიშვილი |
