|
ჩემი გულია დღეს ეს შავი ზღვა |
|
თავ−მი−დე−ბუ−ლი ა−ჭა−რის კალ−თებს.
რაც და−ტე−ხი−ლა ჩემს თავ−ზე რისხ−ვა,
თქვენს მშვი−დო−ბი−ანს ასც−დეს ხო−მალ−დებს.
სხვას თუ არ უნ−და ა−მის გა−გე−ბა,
შე−ნი გა−ი−გებს ნაძ−ვი და ფიჭ−ვი, -
რომ ქვა ა−რა ვარ და ქან−და−კე−ბა,
ა−რამედ კა−ცი რწმე−ნით და იჭ−ვით.
და შემ−დეგ−ში−აც ა−ვი−ტან მრა−ვალს
უ−ა−მინ−დო−ბას, წყურ−ვილს, სი−ცი−ვეს,
ო−ღონდ ვხე−დავ−დეთ ჩვენ წინ მი−მა−ვალს -
დი−დი ი−მე−დის შუქს მო−ციმ−ცი−მეს.
გალაკტიონ ტაბიძე 1934
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
