გიშრის ნავნი
ი−რი−სე−ნი მთვა−რე−ზედ კამა−რო−ბენ,
ორ−ნი ტოლ−ნი თა−ნას−წორ ბზინვა−რო−ბენ,
მათ-თან ჭოგრ−ნი ა−ღა−რად სახმა−რო−ბენ!
აწ ე−დე−მი ტურ−ფად ნარ−გი−ზო−ვა−ნებს,
ას−ფო−დე−ლო მრავალ-ყვავილოვანებს,
სუფ−თა ქცე−ვით ფერად-ფურადოვანებს;
მრჩობლ ხუ−მარ−ნი ლამაზ-მოცინა−რო−ბენ!
მარჩ−ბივ−ნი მა−რიხ−ნი სისხ−ლის მღვრე−ლო−ბენ,
ყორ−ნის ბო−ლოს გაშ−ლით მომ−ზიდ−ვე−ლო−ბენ,
აბაშ-ინდნი მას გუ−შა−გად მცვე−ლო−ბენ,
სა−თად წამ−წამს ხში−რად შეისა−რო−ბენ!
მელ−ნის ტბა−თა ა−ღელ−ვებს შვე−ნე−ბი−თა,
მშვილდ-რაინდობს ქა−მან−დის ჩვე−ნე−ბი−თა,
უკვ−და−ვე−ბას მოგვ−ცემს ხე−ლოვ−ნე−ბი−თა;
თვით-მპყრობელნი ჩემ−ზედ კეისა−რო−ბენ!
ლამ−პა−რად გვა−მი−სა ეს ი−ცხა−დე−ბის;
ა−მის მსგავ−სი მა−რავ−სა ი−ბა−დე−ბის;
მას−თან მყო−ფი ნი−ა−დაგ გა−ნახლ−დე−ბის.
ქვე−ყა−ნა−სა ა−წუ−ხე−ბენ, ხა−რო−ბენ!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, გამოხატოს თავისი შემოქმედებითობა ხატვით, წერით, მუსიკით ან სხვა ხელოვნებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
 |
ჩემი ბურთილიდია მეგრელიძე |
 |
ძმობა, ერთობა და სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
|
მამულეთიირაკლი გოგოლაური |
 |
შემოდგომის სურათიხათუნა გულიაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ირმები მთიდან ბარში ჩადიანნესტან კუპრავა |
 |
საქართველოლუარა ჭანტურია |
 |
დროშები ჩქარაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
თვლა ისწავლანესტან კუპრავა |
 |
ციცი ციცინათელასოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მსუნაგი ბელის ამბავიმაია წიგნაძე |
|
მომაკვდავის ფიქრებიაკაკი წერეთელი |
|
ვარდიდავით მაჩაბელი |
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
 |
ხევზედ მიდიან ნისლებივაჟა–ფშაველა |
