მშვენიერთა ხელმწიფევ
მკლავ სი−შო−რით შე−ნი−თა!
კვნე−სის გუ−ლი საკვ−და−ვად,
მსწრაფლ მჩი−ვა−რის ე−ნი−თა!
შენ მოგ−შორ−დი, მკურ−ნა−ლო, -
ვი−თარ მექ−ნას შვე−ბა−ნი?
ნაცვ−ლად შენ−სა ვინ ვჰპო−ვო,
მამ−ცეს ჭმუნ−ვის შვე−ბა−ნი?
შო−რით მჭვრე−ტი, მოსწ−რა−ფე,
სუ−ლი შენ−კენ ფრინ−ვა−ლებს!
ო−დეს თვალ−ნი შენ გად−გეს,
ყოვ−ლად გა−ნაბრ−წყინ−ვა−ლებს.
თუმ−ცა მომკ−ლავ ტრფი−ალ−სა,
დაგგ−მობს დას−ნი მ−წყა−ზარ−თა!
უმ−ჯო−ბეს არს, მა−ვაჭ−რო
ჩე−მებრ ოზვ−რის ბა−ზარ−თა!
შენ−თან ყოფ−ნა მცი−რეს ჟამს
მო−ე−ცემს რას−მე ლხე−ნა−სა.
მე გა−ქებ, - და შენ მტან−ჯავ?!
რისთ−ვის იხ−შავ სმე−ნა−სა?
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ ბავშვს, რომ თქვენც იცავთ უსაფრთხოების წესებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
როცა დედა მოვამზია გოგნიაშვილი |
 |
გაცვლამაია კარსელი |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
 |
შემოდგომა ჰქვიამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
დამალობანამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სოკოლუარა ჭანტურია |
 |
მიხარიაელენე სალარიძე |
 |
როდის მოვა თოვლის პაპანათია ჯანაშია |
 |
ია და ბავშვილიდია მეგრელიძე |
 |
თუთიყუშიედუარდ უგულავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შემოდგომაგრიგოლ აბაშიძე |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
ჟივჟივა და ჟიოტაემზარ კვიტაიშვილი |
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოღამება მთაწმინდაზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
