|
მშვენიერთა ხელმწიფევ |
|
მკლავ სი−შო−რით შე−ნი−თა!
კვნე−სის გუ−ლი საკვ−და−ვად,
მსწრაფლ მჩი−ვა−რის ე−ნი−თა!
შენ მოგ−შორ−დი, მკურ−ნა−ლო, -
ვი−თარ მექ−ნას შვე−ბა−ნი?
ნაცვ−ლად შენ−სა ვინ ვჰპო−ვო,
მამ−ცეს ჭმუნ−ვის შვე−ბა−ნი?
შო−რით მჭვრე−ტი, მოსწ−რა−ფე,
სუ−ლი შენ−კენ ფრინ−ვა−ლებს!
ო−დეს თვალ−ნი შენ გად−გეს,
ყოვ−ლად გა−ნაბრ−წყინ−ვა−ლებს.
თუმ−ცა მომკ−ლავ ტრფი−ალ−სა,
დაგგ−მობს დას−ნი მ−წყა−ზარ−თა!
უმ−ჯო−ბეს არს, მა−ვაჭ−რო
ჩე−მებრ ოზვ−რის ბა−ზარ−თა!
შენ−თან ყოფ−ნა მცი−რეს ჟამს
მო−ე−ცემს რას−მე ლხე−ნა−სა.
მე გა−ქებ, - და შენ მტან−ჯავ?!
რისთ−ვის იხ−შავ სმე−ნა−სა?
ბესიკი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
