როს განვიცადე ბედკრულმან
გუ−ლის საკვ−და−ვად, და−რი−ა, -
ცნო−ბა მიმ−ხა−და მთი−ებ−მან,
სურ−ვილ−მან მის−მან და−რი−ა.
ვერ ეს−წორ−ვი−ან ცი−ურ−ნი:
კრო−ნო−სი, დი−ა, და−რი−ა;
მკრთოლ−ვა−რებს სხი−ვი ბაკ−თა−გან,
ვი−თა მრის−ხა−ნე და−რი−ა.
მჭვრე−ტელ−თა შუქ−თა მფე−ნე−ლად,
შვიდ−თა−ვე ცთო−მილთ და−რი−ა!
შენ, მუშ−თარ−სა, გე−ა−ჯე−ბი
გულ-მტკივნეული, მტი−რა−ლი:
მოყ−ვა−რემ მომ−წყლა საკვ−და−ვად,
მ−ტყორც−ნა ჰინ−დელ−თა სა−მა−ლი;
ვე−ღა−რა დავჰსთ−მე, მიმ−ჭირ−და,
აწ არ−ღა−რა არს სა−მა−ლი.
მას მო−უკ−ლა−ვარ, ირწ−მუ−ნე,
ვი−სა აქვს ბა−გე მჭვირ−ვა−ლი;
ბრო−ლი და ლა−ლი შე−თხზუ−ლან;
ქვე და−რი−დე−ბით და−რი−ა!
ის−მი−ნე ჩე−მი ჩი−ვი−ლი
და მწუ−ხა−რე−ბა ვი−თარი!
წამსვ−ლი−ან სრუ−ლად ცნო−ბანი
და დამ−ცე−მი−ან ზე-ზარი;
გულ−სა შემდგ−მი−ა საჭ−რე−ლად
მა−ხუ−ლი გიშ−რი−სა სა−რი;
გაფიცხებულ-არს გო−ნე−ბა,
ურ−წყულ−ში მი−მო−მა−ა−რი:
სულ-დგმულსა ა−რა მი−ტე−ვებს
ი−გი ჯა−ლად−თა და−რი−ა!
უ−ზე−ნა−ა−როვ მა−რი−ხო,
რად მრის−ხავ ეს−რეთ დაგულ−სა?
გა−ფუ−ცე მზე−სა მას შენ−სა,
ნუ და−მი−ტე−ვებ მე წყლულ−სა!
უმ−კურ−ნა−ლო−დღა რა−ღა ვჰყო?
ვერ და−გა−შორ−ვებ აწ გულ−სა!
ვა−ი, თუ ა−რა ელ−ხი−ნოს
რა−ყი−ფებ−თა−გან გაბ−მულ−სა!
თავ−სა მო−ვიკ−ლავ უ−ცი−ლოდ,
ის ჟა−მი მათ-თვის და−რი−ა!
ჰე, საყ−ვა−რე−ლო, ის−მი−ნე;
შე−ნი სახ−მი−ლი მგზე−ნი−ა;
ღაწ−ვი ბრო−ლითგან ვარდს ჰსჩაგ−რავს,
მჭვრე−ტელ−თა ა−მაზრ−ზე−ნი−ა;
რა შენ გა−მოჰსჩნ−დი ქვე−ყა−ნად,
გა−ცუდ−დე ცი−სა მზე−ნი−ა!
ნუ ხარ უ−წყა−ლოდ, იკ−მა−ვე
ეს−დე−ნი სი−ნა−ზე−ნი−ა!
გა−ნაგ−დე ი−გი ჟა−მე−ბი,
აწ, მზე−ო, ჩემ−კენ და−რი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ თქვენს ოჯახის წევრებს
დაეხმარეთ თქვენს ოჯახის წევრებს პრაქტიკულად, საჭიროების შემთხვევაში, იქნება ეს ფინანსური დახმარება, დახმარება საშინაო საქმეებში თუ სხვა რამ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
 |
ეკლიანი მეგობარიმანანა ტონია |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
საქართველო ლამაზოანა კალანდაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულიინგა ქორდელი |
 |
დედასმაია წიგნაძე |
 |
მამიკოს ბიჭიმზია გოგნიაშვილი |
 |
მე თუ ვარსებობნანა სამხარაძე |
 |
ღმერთო, წვიმა მოიყვანეაკაკი წერეთელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
უცნაური სიზმარიმანანა ტონია |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
|
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
