|
შევკრთი, როს ვნახე |
|
სად ვარ−დი შლი−ლა და შვე−ნის ა−რე,
სხივთ მო−ფე−ნილ−ნი უ−ცხოთ ზდი−ლო−ბენ.
დავბ−რუნ−დი ჭმუნ−ვით, დავშ−თი მგლომა−რე.
მთი−ე−ბო, შენ გიშ−რის თვალ−სა−და,
კეკ−ლუც−თა მი−მოსვ−ლა სა−და,
ტკბი−ლად უბ−ნო−ბა სა−და;
ვით მიუცი-ვარ წვასა−და!
თმე−ნით მტანჯ−ვენ, თუ−ცა მდაგ−ვენ, ვით მე მალ−ხე−ნენ.
მსურს, მინ−და ვა−ქო, მუ−დამ ბულ−ბუ−ლი,
შეყ−რო−ბით ვარდ−თან ხმით და−და−გუ−ლი,
ჰყეფს გა−და−გე−ბით, შლით ვერ ნა−ხუ−ლი;
ღა−მე მკლავს ოხვ−რა, დღე−ნი აქვს მწა−რე.
ნარ−გიზ−ნი ჰგრძნო−ბენ, - ვარ−დის ქე−ბი−თა
ი−ა−სა−მან ოხ−რავს მწუხა−რებითა;
ზამ−ბახ−ნი შლი−ლან გარ−სა კრე−ბი−თა.
მეც ან მიმ−სურ−ნე, ან გამატა−რე!
რად−გან შე−ვი−ქენ, მო−ნა ვარ მა−რად,
მი−მარ−თებს მოვსთქ−ვა ლექ−სი ამ გვა−რად:
ეს−დე−ნი ტანჯ−ვა მაკმა−რე მ−წყნა−რად,
ბე−სი−კი ერთ მცი−რედს მეც დამადა−რე!
ბესიკი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
