|
მე მოვალ |
|
თვა−ლებ−ში ყორ−ნე−ბის მქენჯ−ნი−ან კლან−ჭე−ბი.
ა−მი−რანს მი−ჯაჭ−ვულს და მგო−სანს წაქ−ცე−ულს
ვი−ღაც ფრთებს მიკ−ვე−ცავს... ა−ჰა, ვი−ტან−ჯე−ბი!
ა−მა−ოდ მო−მეს−მის დე−დო−ფალთ გრო−ვი−დან
ძა−ხი−ლი უც−ნო−ბი, მსუ−ბუ−ქი, ცის−მა−რი:
“მე მო−ვალ და მრა−ვალ ყვა−ვი−ლებს მო−ვი−ტან.
მე მო−ვალ, მე მო−ვალ, მე მო−ვალ - სიზმარი!”
გალაკტიონ ტაბიძე 1915
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
