|
მონაზონ ქალს ოფელიას |
|
სტიროდე,ადამ,სტიროდე,ევა!
დასცვით,დასდაგეთ ოც−ნე−ბის ფერფ−ლი,
ბო−რო−ტი გვე−ლის მსხვერპ−ლი ხარ,მსხვერპ−ლი!
სევ−დად იც−ვა−ლა თრთო−ლა ცი−ე−ბის,
ღმერ−თი თა−რე−შობს შუ−რის−ძი−ე−ბის.
სტიროდე,ადამ,სტირიდე,ევა!
გმარ−თებს ტი−რი−ლი და ცრემლ−თა ფრქვე−ვა.
გალაკტიონ ტაბიძე 1911
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
