მგლოვიარე სერაფიმები
მე პო−ე−ზი−ამ და−ვი−წყე−ბის ცელს ა−მა−რი−და);
სა−უ−კუ−ნე−თა სათ−ვა−ლა−ვი მე−კარ−გე−ბო−და;
ერ−თხელ ზმა−ნე−ბით მე ა−მო−ველ ბნელ სა−მა−რი−დან.
მე მოვ−დი−ო−დი სამ−შობ−ლოს−კენ გზე−ბით ი−რი−ბით,
ჰა−ერ−ში კვნეს−და და−წყვე−ტი−ლი წვი−მის სი−მე−ბი
და−სა−საფ−ლა−ოს ძეგ−ლე−ბი−დან მწუ−ხა−რე რი−გით
მე მომყ−ვე−ბოდ−ნენ დას−ტი−როდ−ნენ სე−რა−ფი−მე−ბი.
ა−სე სტი−როდ−ნენ: “ოჰ! შე−ხე−დეთ! ა−ი, ეს ა−რი!
ი−ყავ ნა−ზი და ა−ხალ−გაზრ−და - რო−გორც მა−ისი,
და−დაფ−ნულ გზა−ზე მი−დი−ო−დი, ვით კეისა−რი,
შენს მოვ−ლე−ნა−ში კრთო−და ცე−ცხლი უ−ზე−ნა−ე−სი.
ცხოვ−რე−ბა შე−ნი ი−ყო მწვე−ლი ა−ლერ−სი ქა−ლის,
თვით ბო−რო−ტე−ბა სა−ქართ−ვე−ლოდ ნა−ან−და−ზე−ბი
შენ−ში ბა−დებ−და სიმ−ხურ−ვა−ლის და−უმქ−რალ ხა−ლისს,
და შენ,მწყურვალემ, გა−მო−ცა−ლე ყვე−ლა თა−სები!
ყო−ვე−ლი წვე−თი სავ−სე ი−ყო უმ−ძაფ−რე−სი შხა−მით;
ლურ−ჯა ცხე−ნე−ბით თუ გაფ−რენ−და გრძნო−ბათ სი−ნა−ზე,
ი−ყავ სა−ოც−რად მო−ხიბ−ლუ−ლი ა−სეთი ღა−მით
და უა−ილდის ყვა−ვი−ლი−ვით და−ე−ცი გზა−ზე.
ცა−ცხვე−ბი დგა−ნან შენს საფ−ლავ−თან, ვით კენ−ტავ−რე−ბი,
მათ სიბ−ნე−ლე−ში, ნის−ლი−ა−ნი და უეცა−რი,
გა−მოჩნ−დე−ბი−ან პო−ე−ზი−ის თა−ნამგ−ზავ−რე−ბი,
სდგა−ნან მწუ−ხა−რედ და ი−ტყვი−ან: ა−ი, ეს ა−რი!”
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დარწმუნდით, რომ ბავშვებს აქვთ საკმარისი ადგილი და სათამაშოები, რომ თავისუფლად ითამაშონ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მოით მიჯნურნობესიკი |
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
 |
რომელი საათია?გალაკტიონ ტაბიძე |
|
უნუგეშო ყოფნავაჟა–ფშაველა |
|
ქართული ორნამენტიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩხირკედელასოფო გასიტაშვილი |
|
ზღარბუნია შემარქვესსოფო გასიტაშვილი |
 |
მოგილოცავთ ხარებას!სოფია ბარშოვა |
 |
ნუ გეშინიაალეკო შენგელია |
 |
სიმღერა მამულზეხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
ჩემს მინერვასდავით მაჩაბელი |
 |
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
|
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
