მგლოვიარე სერაფიმები
მე პო−ე−ზი−ამ და−ვი−წყე−ბის ცელს ა−მა−რი−და);
სა−უ−კუ−ნე−თა სათ−ვა−ლა−ვი მე−კარ−გე−ბო−და;
ერ−თხელ ზმა−ნე−ბით მე ა−მო−ველ ბნელ სა−მა−რი−დან.
მე მოვ−დი−ო−დი სამ−შობ−ლოს−კენ გზე−ბით ი−რი−ბით,
ჰა−ერ−ში კვნეს−და და−წყვე−ტი−ლი წვი−მის სი−მე−ბი
და−სა−საფ−ლა−ოს ძეგ−ლე−ბი−დან მწუ−ხა−რე რი−გით
მე მომყ−ვე−ბოდ−ნენ დას−ტი−როდ−ნენ სე−რა−ფი−მე−ბი.
ა−სე სტი−როდ−ნენ: “ოჰ! შე−ხე−დეთ! ა−ი, ეს ა−რი!
ი−ყავ ნა−ზი და ა−ხალ−გაზრ−და - რო−გორც მა−ისი,
და−დაფ−ნულ გზა−ზე მი−დი−ო−დი, ვით კეისა−რი,
შენს მოვ−ლე−ნა−ში კრთო−და ცე−ცხლი უ−ზე−ნა−ე−სი.
ცხოვ−რე−ბა შე−ნი ი−ყო მწვე−ლი ა−ლერ−სი ქა−ლის,
თვით ბო−რო−ტე−ბა სა−ქართ−ვე−ლოდ ნა−ან−და−ზე−ბი
შენ−ში ბა−დებ−და სიმ−ხურ−ვა−ლის და−უმქ−რალ ხა−ლისს,
და შენ,მწყურვალემ, გა−მო−ცა−ლე ყვე−ლა თა−სები!
ყო−ვე−ლი წვე−თი სავ−სე ი−ყო უმ−ძაფ−რე−სი შხა−მით;
ლურ−ჯა ცხე−ნე−ბით თუ გაფ−რენ−და გრძნო−ბათ სი−ნა−ზე,
ი−ყავ სა−ოც−რად მო−ხიბ−ლუ−ლი ა−სეთი ღა−მით
და უა−ილდის ყვა−ვი−ლი−ვით და−ე−ცი გზა−ზე.
ცა−ცხვე−ბი დგა−ნან შენს საფ−ლავ−თან, ვით კენ−ტავ−რე−ბი,
მათ სიბ−ნე−ლე−ში, ნის−ლი−ა−ნი და უეცა−რი,
გა−მოჩნ−დე−ბი−ან პო−ე−ზი−ის თა−ნამგ−ზავ−რე−ბი,
სდგა−ნან მწუ−ხა−რედ და ი−ტყვი−ან: ა−ი, ეს ა−რი!”
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს საკმარისი ძილი, რომელიც აუცილებელია სტრესის მართვისთვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხვაჟა–ფშაველა |
 |
ქეთინოს ბაფთებინოდარ დუმბაძე |
 |
ჟივჟივა და ჟიოტაემზარ კვიტაიშვილი |
 |
თოვლის ბებოს სიმღერამაია კარსელი |
 |
სევდის ლაშქარიბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თეოს დარდინანა გასვიანი |
 |
დიდობას ვნატრობნაზი თარგამაძე |
 |
ლახტიგივი ჭიჭინაძე |
 |
სძინავს, სძინავს ძილგუდასნესტან კუპრავა |
 |
ქართულ ენაანი კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
|
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
|
ჩემს მინერვასდავით მაჩაბელი |
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
