მგლოვიარე სერაფიმები
მე პო−ე−ზი−ამ და−ვი−წყე−ბის ცელს ა−მა−რი−და);
სა−უ−კუ−ნე−თა სათ−ვა−ლა−ვი მე−კარ−გე−ბო−და;
ერ−თხელ ზმა−ნე−ბით მე ა−მო−ველ ბნელ სა−მა−რი−დან.
მე მოვ−დი−ო−დი სამ−შობ−ლოს−კენ გზე−ბით ი−რი−ბით,
ჰა−ერ−ში კვნეს−და და−წყვე−ტი−ლი წვი−მის სი−მე−ბი
და−სა−საფ−ლა−ოს ძეგ−ლე−ბი−დან მწუ−ხა−რე რი−გით
მე მომყ−ვე−ბოდ−ნენ დას−ტი−როდ−ნენ სე−რა−ფი−მე−ბი.
ა−სე სტი−როდ−ნენ: “ოჰ! შე−ხე−დეთ! ა−ი, ეს ა−რი!
ი−ყავ ნა−ზი და ა−ხალ−გაზრ−და - რო−გორც მა−ისი,
და−დაფ−ნულ გზა−ზე მი−დი−ო−დი, ვით კეისა−რი,
შენს მოვ−ლე−ნა−ში კრთო−და ცე−ცხლი უ−ზე−ნა−ე−სი.
ცხოვ−რე−ბა შე−ნი ი−ყო მწვე−ლი ა−ლერ−სი ქა−ლის,
თვით ბო−რო−ტე−ბა სა−ქართ−ვე−ლოდ ნა−ან−და−ზე−ბი
შენ−ში ბა−დებ−და სიმ−ხურ−ვა−ლის და−უმქ−რალ ხა−ლისს,
და შენ,მწყურვალემ, გა−მო−ცა−ლე ყვე−ლა თა−სები!
ყო−ვე−ლი წვე−თი სავ−სე ი−ყო უმ−ძაფ−რე−სი შხა−მით;
ლურ−ჯა ცხე−ნე−ბით თუ გაფ−რენ−და გრძნო−ბათ სი−ნა−ზე,
ი−ყავ სა−ოც−რად მო−ხიბ−ლუ−ლი ა−სეთი ღა−მით
და უა−ილდის ყვა−ვი−ლი−ვით და−ე−ცი გზა−ზე.
ცა−ცხვე−ბი დგა−ნან შენს საფ−ლავ−თან, ვით კენ−ტავ−რე−ბი,
მათ სიბ−ნე−ლე−ში, ნის−ლი−ა−ნი და უეცა−რი,
გა−მოჩნ−დე−ბი−ან პო−ე−ზი−ის თა−ნამგ−ზავ−რე−ბი,
სდგა−ნან მწუ−ხა−რედ და ი−ტყვი−ან: ა−ი, ეს ა−რი!”
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ პოზიტიური დამოკიდებულება
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს დადებითი დამოკიდებულების ქონა სწავლის მიმართ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჯადოსნური მაგიდაგივი ჭიჭინაძე |
 |
ხევზედ მიდიან ნისლებივაჟა–ფშაველა |
 |
მალე ფერგადაშლილიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
 |
დიდია თუ პატარაილია სიხარულიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მე, ყველა დედა, მინდა დაავლოცონანა სამხარაძე |
|
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (მზე პირს იბანს და წვეთებით სულ დასველდა საქანელა)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
Ძაღლი და სანდრონინია კაპანაძე |
 |
გოზინაყიმაია კარსელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ცხოველთა აღლუმიმანანა ტონია |
 |
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსაბესიკი |
|
ბედისადმიბესიკი |
|
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
 |
საყვარელო მამულო!ლილი ნუცუბიძე |
