|
პატარა ნიკოლოზის ნატვრა |
|
თურ−მე ვა−ზი გა−დახ−მა!
ნე−ტავ ჩე−მი სა−ქართ−ვე−ლო
ერ−თი−ა−ნი მა−ნახ−ვა!..
მტრის გა−დამწ−ვარ ჩემს ნი−ქოზ−ში
თურ−მე კე−რა გა−ცივ−და!
ჩემს მზი−ან სა−ქართ−ვე−ლოში
სისხ−ლის წვი−მით გაწ−ვიმ−და.
მტრის წართ−მე−ულ ჩემს სო−ხუმ−ში
სხვა ნე−ბივ−რობს მზის სხი−ვით!
დატ−რი−ალ−და ჩემს მა−მულ−ზე
დღეს ბორ−ბა−ლი წისქ−ვი−ლის.
მტრის და−ცხრი−ლულ გო−რის ცი−ხეს
სი−კე−თედ სდის მი−რო−ნი,
თავს გვახ−სე−ნებს წი−ნა−პარ−თა
„საქ−მე−ნი საგმი−რო−ნი“.
მტრის და−ჩე−ხილ სა−ქართ−ვე−ლოს
ი−სევ ეწ−ვის ჭრი−ლო−ბა,
მისთ−ვის თა−ვის გან−წირ−ვა−ა
ახ−ლა დი−დი გმი−რო−ბა!
მტრის წართ−მე−ულ ჩემს ქსუ−ის−ში,
თურ−მე ვა−ზი გა−დახ−მა!
ნე−ტავ ჩე−მი სა−ქართ−ვე−ლო
ერ−თი−ა−ნი მა−ნახ−ვა.
ელენე სალარიძე
|
ლექსები სამშობლოზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
