|
ქალავ! |
|
ცა−ო, ლურჯ−დე−ბა ზო−ლი!
ვა−ჟი: - და−ი−ცა, ქა−ლავ!
ქა−ლი: - და−გიბრ−მა თო−ლი!
შო−რით ბრუნ−დე−ბა წყა−ლი,
ნის−ლი იც−რე−ბა მთა−ში.
- ა−რა! - ჩურ−ჩუ−ლებს ქა−ლი.
- კარ−გი! - ამშ−ვი−დებს ვა−ჟი. -
თუნ−და წა−იყ−ვა ჯო−გი,
კი−დენ დამრ−ჩე−ბა მრა−ვალ.
ბროლ-ღიკილასაც მო−გი,
რო−ცა ქა−ლაქ−ში ჩა−ვალ.
გალაკტიონ ტაბიძე 1924
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
