|
ჩემი ციცუნია |
|
ჩემს საყ−ვა−რელ ბე−ბოს ვა−ტან.
იმ წყე−ულ−მა წრუ−წუ−ნებ−მა
გა−უ−წყა−ლეს თურ−მე გუ−ლი;
შე−უ−ჭა−მეს ხმე−ლი ხი−ლი,
ჩემთ−ვის სხვენ−ზე შე−ნა−ხუ−ლი.
ი−ცით, მე−რე რამ−დე−ნი−ა?
უ−ამ−რავ−ზე უ−ამ−რა−ვი.
არ−ხე−ი−ნად დაძვ−რე−ბი−ან,
მო−ა−ბეზ−რეს ყვე−ლას თა−ვი.
და−ე−რე−ვა ჩე−მი კა−ტა,
არ მი−უშ−ვებს არ−ცერთს ახ−ლოს;
ა−მოსწ−მენდს და ა−მო−სანს−ლავს
წრუ−წუ−ნე−ბის სამოსახ−ლოს.
რო−ცა ჩა−ვალ, უნ−და დამხვ−დეს
კა−კა−ლი და თხი−ლი ბლო−მად;
ჩემს ფი−სოს და და−თუ−ნი−ას
დიდ−ხანს ე−ყოთ გა−საძ−ღო−მად.
და ა−მი−ტომ ამ ჩემს კა−ტას
ჩემს საყ−ვა−რელ ბე−ბოს ვა−ტან.
ნიკოლოზ ჩაჩავა
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
