|
დაჩი და ნუცა |
|
გუ−ლი მშვი−დად უ−ცემს ნი−ავს.
ერ−თი ნა−ხეთ ციცქ−ნა ნუ−ცას
რა−მო−დე−ნა ჩან−თა მი−აქვს.
იქ−ვე დგა−ნან ბი−ჭუ−ნე−ბი,
ყურს უგ−დე−ბენ მსუ−ქან ძი−ას,
თუმ−ცა გო−გოს ყუ−რა−დღე−ბა
მხო−ლოდ და−ჩიმ მი−აქ−ცი−ა.
რაც მარ−თა−ლი მარ−თა−ლია -
მძი−მე ა−რის ნუ−ცას ჩან−თა,
მაგ−რამ და−ჩიმ გო−გოს მა−ინც
ვაჟ−კა−ცუ−რად ჩა−მო−ართ−ვა.
ხუ−ჭუ−ჭა და პირმ−ღი−მა−რი
ე−უბ−ნე−ბა და−ჩის ზუ−რა:
ა−ი, შენ კი გე−ნაც−ვა−ლე,
კა−ცი ხარ და ქუ−დი გხუ−რავს.
ედუარდ უგულავა
|
ლექსები ზაფხულზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
