შავი ყორანი
და და−ვი−ნა−ხო მთი−სა ქე−დე−ბი;
შა−ვი ყო−რა−ნი გზა−ზე მომ−ჩხა−ვის:
”ნუ ი−ხე−დე−ბი... ნუ ი−ხე−დე−ბი!”
გზა−ზე მივ−დი−ვარ... მსურს გა−ვარკ−ვი−ო
გა−სასვ−ლე−ლი გზის სივრ−ცე უცვ−ლე−ლი;
შა−ვი ყო−რა−ნი ი−სევ მომ−ჩხა−ვის:
”შორს ნუ გასც−ქე−რი... შორს ნურ−ვის ელი!”
მაგ−რამ სა−და ვარ? გზა ა−ღა−რა სჩანს,
ამ სიბ−ნე−ლე−შიც გა−ჭირ−და გავ−ლა;
შავ−მა ყო−რან−მა ფრთა ფრთას შე−მოჰკ−რა,
შავ−მა ყო−რან−მა თავ−ზე დამ−ჩხავ−ლა...
გა−და−იფ−რი−ნა და მო−მა−გო−ნა
დრო, უ−ბე−დო−ბის გვერ−დით მხლე−ბე−ლი,
ჟა−მი - ყვე−ლაფ−რის მქნელ-გარდამქმნელი,
სივრ−ცე - ყვე−ლაფ−რის მიმ−ტე−ვე−ბე−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გიყვარდეთ შვილები ერთნაირად, მაგრამ მოექეცით განსაკუთრებულად. ბავშვები ინდივიდუალურები არიან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ყვინჩილანოდარ დუმბაძე |
 |
ჩემი ლოცვანიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ყოჩინათია ჯანაშია |
 |
ციური ხმებიილია ჭავჭავაძე |
 |
მოდი, მოხშირდი, ჭაღარავვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ი - ხვი ფართოცხვირალელა გაბური |
 |
*** (საწნახელში ნიკა დგას)ელენე სალარიძე |
 |
დათვი და ფუტკარილელა ცუცქირიძე |
 |
დღეგრძელობის წამალიმორის ფოცხიშვილი |
|
მტკვრის პირასილია ჭავჭავაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
|
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
შემოდგომაგრიგოლ აბაშიძე |
|
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
მეკვლეგიორგი ქუჩიშვილი |
