შემსვი ნუ ჰყოვნი შესმასა
ნურ−ცა ი−ფიქ−რებ ვნე−ბა−სა!
პირ−ველ თუმც გა−წყენ, შემ−დე−გაც
გა−ცი−ნებ, მიგ−ცემ შვე−ბა−სა.
ღვი−ნო−საც შეჰს−ვამ, მეც დამ−ლევ,
სხვა−ნიც გე−ტყვი−ან ქე−ბა−სა;
დაც−ლი−ლი სხმა−სა მი−მარ−ტყი,
მაწ−ვი−ე ჩემ−სა ნე−ბა−სა!
რაგ−ვარ მე ვარ აღ−სავ−სე−ბით,
შენ−ცა დამხვ−დი ი−სე გუ−ლად!
ნუ ი−შიშ−ვი შეს−მას ჩემ−სა:
არ ვარ მწა−რე მე−წა−მუ−ლად!
ლა−ლის წყა−რო ჩემ−სა ში−გან
სდგას და გიც−დის შე−სას−მე−ლად.
ა−ჰა, კარ−გი! ნუ−ღარ სჯაბ−ნობ,
მე−წა−ფე და შემს−ვი სრუ−ლად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვებს, პატივი სცენ ოჯახის წევრებს, უფროსებს და სხვა ადამიანებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მაგრამ მე რა ვქნაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ისგალაკტიონ ტაბიძე |
|
არა ერთი ორიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მზეო თიბათვისაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ზამთარიაინგა ქორდელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
იცვალნენ დრონიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომანესტან კუპრავა |
 |
ლევანი და აქლემიმანანა კაკაჩია |
 |
ზამთარინონა ბეჟანიშვილი |
|
მოდის წელი ახალინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
გული გავგზავნე ქვეყნადავაჟა–ფშაველა |
|
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გზას მოსდევს პოეტი...მურმან ლებანიძე |
 |
დამალობანამანანა ტონია |
