შემსვი ნუ ჰყოვნი შესმასა
ნურ−ცა ი−ფიქ−რებ ვნე−ბა−სა!
პირ−ველ თუმც გა−წყენ, შემ−დე−გაც
გა−ცი−ნებ, მიგ−ცემ შვე−ბა−სა.
ღვი−ნო−საც შეჰს−ვამ, მეც დამ−ლევ,
სხვა−ნიც გე−ტყვი−ან ქე−ბა−სა;
დაც−ლი−ლი სხმა−სა მი−მარ−ტყი,
მაწ−ვი−ე ჩემ−სა ნე−ბა−სა!
რაგ−ვარ მე ვარ აღ−სავ−სე−ბით,
შენ−ცა დამხვ−დი ი−სე გუ−ლად!
ნუ ი−შიშ−ვი შეს−მას ჩემ−სა:
არ ვარ მწა−რე მე−წა−მუ−ლად!
ლა−ლის წყა−რო ჩემ−სა ში−გან
სდგას და გიც−დის შე−სას−მე−ლად.
ა−ჰა, კარ−გი! ნუ−ღარ სჯაბ−ნობ,
მე−წა−ფე და შემს−ვი სრუ−ლად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაგეგმეთ რეგულარული ოჯახური შეხვედრები, სადაც ყველა შეძლებს თავისი აზრებისა და გრძნობების გაზიარებას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სტუმარ-მასპინძელინოდარ დუმბაძე |
 |
ფიფქის სიმღერალილი ნუცუბიძე |
 |
შემომღუღუნე, ჩონგუროვაჟა–ფშაველა |
 |
ექიმი უნდა გავხდეო...ელენე სალარიძე |
 |
პირველი გაზაფხულიშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მარტი – აპრილსბონდო მაცაბერიძე |
 |
„საპატიო მიზეზი“შოთა ამირანაშვილი |
 |
ასეთი დარი თუ იყო მაშინ?ანა კალანდაძე |
 |
ლოკოკინაგივი ჭიჭინაძე |
 |
ატმის ხე ჯოხს ეუბნებანესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მელაკუდას სოროვასილ გულეური |
 |
არქეოლოგებიიოსებ დავითაშვილი |
 |
ლალის მამალილადო ასათიანი |
 |
მე სკოლაში მივდივარქეთევან ქუჩუკაშვილი |
 |
ლეგენდად დარჩეს!მურმან ლებანიძე |
