![]() ![]() ![]() |
მელანქოლიური მოსიმღერე |
![]() |
დავ−კარ−გე და ვიგრ−ძე−ნი, რომ კარ−გი რამ და−მი−კარ−გავს
უ−ნა−ზე−სი სიყ−ვა−რუ−ლიც გულს ვარ−დე−ბით არ ქარ−გავს.
დავ−კარ−გე და გუ−ლი მტკი−ვა - კარ−გი რამ და−მი−კარ−გავს
ჯანმრ−თე−ლო−ბა ა−რის გან−ძი, სხვა გან−ძებს რომ ა−რა ჰგავს
დავ−კარ−გე და ვიგრ−ძე−ნი, რომ ბევ−რი რამ და−მი−კარ−გავს.
მქონ−და დი−დი ნე−ბის−ყო−ფა, მუ−ხას ჰგავ−და, კლდეს ნარ−გავს,
დავ−კარ−გე და ი−მა−ვე დღეს სი−ცო−ცხლეც და−მი−კარ−გავს.
ა−ღარ მიყ−ვარს, ო, ქა−ლა−ქო, ცხოვ−რე−ბის სი−ავ−კარ−გე -
არ ვამ−ბობ, რომ ყვე−ლა−ფე−რი, ყვე−ლა−ფე−რი დავ−კარ−გე!
ნურც ვინ მე−ტყვის: გულს ნუ ი−ტეხ, გუ−ლი ხომ ქვას ა−რა ჰგავს
ა−რაფერი, ან სულ ცო−ტა, ცო−ტა რამ და−გი−კარ−გავს!
გალაკტიონ ტაბიძე 1940
![]() |
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!