მელანქოლიური მოსიმღერე

მშვე−ნი−ე−რი მახ−სოვს ბა−ღი, მე−ბა−ღე მას არ თარ−გავს,
დავ−კარ−გე და ვიგრ−ძე−ნი, რომ კარ−გი რამ და−მი−კარ−გავს
უ−ნა−ზე−სი სიყ−ვა−რუ−ლიც გულს ვარ−დე−ბით არ ქარ−გავს.
დავ−კარ−გე და გუ−ლი მტკი−ვა - კარ−გი რამ და−მი−კარ−გავს

ჯანმრ−თე−ლო−ბა ა−რის გან−ძი, სხვა გან−ძებს რომ ა−რა ჰგავს
დავ−კარ−გე და ვიგრ−ძე−ნი, რომ ბევ−რი რამ და−მი−კარ−გავს.
მქონ−და დი−დი ნე−ბის−ყო−ფა, მუ−ხას ჰგავ−და, კლდეს ნარ−გავს,
დავ−კარ−გე და ი−მა−ვე დღეს სი−ცო−ცხლეც და−მი−კარ−გავს.

ა−ღარ მიყ−ვარს, ო, ქა−ლა−ქო, ცხოვ−რე−ბის სი−ავ−კარ−გე -
არ ვამ−ბობ, რომ ყვე−ლა−ფე−რი, ყვე−ლა−ფე−რი დავ−კარ−გე!
ნურც ვინ მე−ტყვის: გულს ნუ ი−ტეხ, გუ−ლი ხომ ქვას ა−რა ჰგავს
ა−რაფერი, ან სულ ცო−ტა, ცო−ტა რამ და−გი−კარ−გავს!
გალაკტიონ ტაბიძე 1940

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.