|
ბუნების სიყვარული |
|
ხან ღრუბ−ლებ−ში გა−ვეხ−ვე−ვი,
ხან მზის სხი−ვი და−მი−პყრობს,
მე ბუ−ნე−ბის სიყ−ვა−რულს
ვე−ღა−რა−ვინ ჩამიქრობს.
თოვლის ფა−ფუკ ფან−ტე−ლებს
ხე−ლის გულ−ზე და−ვი−ტევ;
ყი−ნუ−ლის ლურჯ ლო−ლუ−ებს
ვარ−დე−ბი−ვით დავიჭერ...
ზაფხულსა და შე−მოდ−გო−მას
სიყ−ვა−რუ−ლით ვუ−ყუ−რებ,
ფრინ−ვე−ლე−ბის ლა−მაზ გუნდს კი
ჩვენ−თან ყოფ−ნას ვუ−სურ−ვებ.
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
