|
ფოთლები |
|
ქა−რი უ−ბე−რავს, ფოთ−ლე−ბი სცვი−ვა,
გა−მო−ურკ−ვე−ველ მწუ−ხა−რე−ბა−ში
მზეს სუ−ლი უ−წუხს და გუ−ლი სტკი−ვა,
ნო−ემბ−რის ქარ−მა ყვი−თელ ფოთ−ლე−ბით
კვალ-ბილიკები გა−და−ი−ა−რა,
ფოთ−ლე−ბი ს−წყდე−ბა იმ გა−ტა−ცე−ბას
და შე−მოდ−გო−მის მე−ფობს ი−ა−რა.
გალაკტიონ ტაბიძე 1914
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
