|
ღამე |
|
და ა−ღარ ის−მის ბო−რო−ტე−ბის ხმა მო−სა−წყე−ნი,
როს მძი−ნარ სო−ფელს კა−მა−რა ცის ზედ გარ−დეშ−ლე−ბა, —
სამხ−რე−თის ღა−მევ! მა−შინ მიყ−ვარს ყუ−რე−ბა შე−ნი.
ილია ჭავჭავაძე 1857 - 1861 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
