|
ლოცვა |
|
მუხლ−მოდ−რე−კი−ლი, ლმო−ბი−ე−რი ვდგე−ვარ შენ წი−ნა:
არ−ცა სიმ−დიდ−რის, არც დი−დე−ბის თხოვ−ნა არ მინ−და,
არ მინ−და, ა−მით შეურაცხ-ვჰყო მე ლოც−ვა წმინ−და...
ა−რა−მედ მ−წყურს მე გან−მი−ნათლ−დეს ცით ჩე−მი სუ−ლი,
შენ−გან ნამც−ნე−ბის სიყ−ვა−რუ−ლით აღ−მენ−თოს გუ−ლი,
რომ მტერ−თათ−ვი−საც, რო−მელთ თუნ−და გულს ლახ−ვა−რი მკრან,
გ−თხოვ−დე: ”შე−უნ−დე, - არ ი−ცი−ან, ღმერ−თო, რას იქმან!”
ილია ჭავჭავაძე 1858, 17 ივლისი. ტიარლევო
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
