|
გორი |
|
მე−თა−უ−რო ქართ−ლისაო,
ად−რე ღირ−სად წა−მე−ბუ−ლო,
დღე−საც მთქმე−ლო მართ−ლი−სა−ო!
ძირს გორის-ჯვარი დაგ−ყუ−რებს,
მაღ−ლით თვა−ლი უფ−ლი−სა−ო,
ერთ−გუ−ლო და სა−ი−მე−დო
წილხ−ვედ−რის ღვთისმ−შობ−ლი−სა−ო!
ძვე−ლად მისთ−ვის სისხ−ლის მღვრე−ლო.
დღეს ცრემ−ლის და ოფ−ლი−სა−ო;
ტყვის დამხს−ნე−ლად მო−ნამ−ზა−დო,
სა−ი−მე−დოვ ობ−ლი−სა−ო!
გამხ−ნევ−დი, გაგ−ვი−ლომ−გულ−დი,
მუხ−ლი მო−ი−ბი მგლი−სა−ო,
გაჰ−კა−ფე, გა−და−ი−ა−რე
გრძე−ლი გზა მო−მავ−ლი−სა−ო.
დას−თე−სე თეს−ლი კე−თი−ლი,
შე−სარ−გო მა−მუ−ლი−სა−ო,
და ნა−ხავ ნამგ−ლის ტრი−ალ−სა
“ჰოპუნით” მომ−კე−ლი−სა−ო.
აკაკი წერეთელი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
