ქართველი მერქვას

მად−ლო−ბის მე−ტი რა მეთქ−მის შენ−თან,
ყოვ−ლად ბრძე−ნო და ყოვ−ლად მარ−თა−ლო
რა უფ−ლე−ბა მაქვს, ქართ−ვე−ლი მერქ−ვას,
არ ვიძ−გე−რო და არ ვი−ფართ−ქა−ლო!

ა−ღარ ვი−ცო−დე გარ−ჩე−ვა ა−ვის,
ფეხ−ზე მდგო−მის და საფ−ლავ−ში მწო−ლის,
რა უფ−ლე−ბა მაქვს სა−კუ−თარ ჭერქ−ვეშ,
„სტუმარს“ მი−ვან−დო დე−და და ცო−ლი!

რწმე−ნა მი−ვან−დო ურწ−მუ−ნო თახ−სირს,
ე−ნა მი−ვან−დო არმ−ქო−ნეს ე−ნის,
სულს მი−გი−ნებდ−ნენ სა−კუ−თარ სახლ−ში,
მე კი უფ−ლე−ბაც არ მქონ−დეს წყე−ნის!

მე კი უფ−ლე−ბაც, არ მქონ−დეს ზა−რის,
ძმისთ−ვის ყმა ვი−ყო, დე−დისთ−ვის - გე−რი
ეშ−მაკ−თან მე−დოს ცვე−დუ−ნი ზა−ვი,
შემრ−ცხვე−ნი ჩე−მი ჯი−შის და გე−ნის!

მე წი−ნაპ−რებ−თან შევკ−რულ−ვარ ფი−ცით,
ფი−ცით ქარ−თუ−ლი ცი−სა და ბა−რის,
მე მტერ−თან ერ−თი პი−რო−ბა ვი−ცი,
- თავ−ზე დამ−ხო−ბა ჭე−რის და ბა−ნის!!!
გოჩა ხარანაული

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.