ჩემთ მეგობართ

ჭა−ბუკ−ნო, ვიდ−რე ცხოვ−რე−ბის დღეთ დი−ლა გი−ნა−თებთ
და სიყ−ვა−რუ−ლი გუ−ლის ჭირ−თაც გი−სი−ა−მოვ−ნებთ,
არ და−იჩ−ნი−ოთ შა−ვის ბე−დის მსწრაფლ−ნი ლახ−ვარ−ნი
და შე−უ−პოვ−რად წა−რი−ხო−ცეთ ცრემლ−ნი−ცა მწარ−ნი.

აჰ−ყე−ვით სო−ფელს, შე−ურ−ჩე−ნელს და მომ−ღე−რალ−სა,
ნუ მო−ა−რი−დებთ სიყ−მაწ−ვი−ლეს ტრფო−ბი−სა ალ−სა!
სა−სა−ცი−ლო−ა, ბე−რი კა−ცი რომ ყმაწ−ვი−ლობ−დეს,
და საბ−რა−ლო−ა, როს ჭა−ბუ−კი ბე−რიკაცობდეს!

მას ვა−ქებ, ვინ−ცა თვის სი−ცო−ცხლე ა−სე ა−ტა−რა,
რომ ყო−ვე−ლი დრო შე−სა−ფე−რად მი−მო−იხ−მა−რა!
მა−შინ−ცა კმა−რა და−დუ−მე−ბა გუ−ლის ვნე−ბა−თა,
კის−რად ტვირ−თე−ბა წუთის-სოფლის მძი−მე ზრუნ−ვა−თა.

ო−დეს მზის სხივ−ნი შეგ−ვიცვ−ლი−ან ჩვენ დი−ლას მას ნელს
და ცრუ სო−ფე−ლი სიყ−ვა−რულ−საც შეჰყ−რის სარ−გე−ბელს!
მხო−ლოდ ერთს გირ−ჩევთ და გახ−სოვ−დეთ ე−სე თათ−ბი−რი,
მერწ−მუ−ნეთ, ძმა−ნო, ნა−ცა−დი მაქვს ეს გუ−ლის ჭი−რი:

არ შე−ემსჭ−ვა−ლოთ მოკისკა−სეს, კე−კე−ლა ქალ−სა,
სუ−ლის დამ−ტყვევ−ნელს და გრძნო−ბა−თა ცრუდ მომ−ღე−რალ−სა!
ა−ში−კის ე−ნა მას ა−ხა−რებს, მას ა−სულდგ−მუ−ლებს,
ხო−ლო სიყ−ვა−რულს გუ−ლი მი−სი ვერ მი−ი−კა−რებს!
ნიკოლოზ ბარათაშვილი 1841 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.