ჩემთ მეგობართ
და სიყ−ვა−რუ−ლი გუ−ლის ჭირ−თაც გი−სი−ა−მოვ−ნებთ,
არ და−იჩ−ნი−ოთ შა−ვის ბე−დის მსწრაფლ−ნი ლახ−ვარ−ნი
და შე−უ−პოვ−რად წა−რი−ხო−ცეთ ცრემლ−ნი−ცა მწარ−ნი.
აჰ−ყე−ვით სო−ფელს, შე−ურ−ჩე−ნელს და მომ−ღე−რალ−სა,
ნუ მო−ა−რი−დებთ სიყ−მაწ−ვი−ლეს ტრფო−ბი−სა ალ−სა!
სა−სა−ცი−ლო−ა, ბე−რი კა−ცი რომ ყმაწ−ვი−ლობ−დეს,
და საბ−რა−ლო−ა, როს ჭა−ბუ−კი ბე−რიკაცობდეს!
მას ვა−ქებ, ვინ−ცა თვის სი−ცო−ცხლე ა−სე ა−ტა−რა,
რომ ყო−ვე−ლი დრო შე−სა−ფე−რად მი−მო−იხ−მა−რა!
მა−შინ−ცა კმა−რა და−დუ−მე−ბა გუ−ლის ვნე−ბა−თა,
კის−რად ტვირ−თე−ბა წუთის-სოფლის მძი−მე ზრუნ−ვა−თა.
ო−დეს მზის სხივ−ნი შეგ−ვიცვ−ლი−ან ჩვენ დი−ლას მას ნელს
და ცრუ სო−ფე−ლი სიყ−ვა−რულ−საც შეჰყ−რის სარ−გე−ბელს!
მხო−ლოდ ერთს გირ−ჩევთ და გახ−სოვ−დეთ ე−სე თათ−ბი−რი,
მერწ−მუ−ნეთ, ძმა−ნო, ნა−ცა−დი მაქვს ეს გუ−ლის ჭი−რი:
არ შე−ემსჭ−ვა−ლოთ მოკისკა−სეს, კე−კე−ლა ქალ−სა,
სუ−ლის დამ−ტყვევ−ნელს და გრძნო−ბა−თა ცრუდ მომ−ღე−რალ−სა!
ა−ში−კის ე−ნა მას ა−ხა−რებს, მას ა−სულდგ−მუ−ლებს,
ხო−ლო სიყ−ვა−რულს გუ−ლი მი−სი ვერ მი−ი−კა−რებს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ისაუბრეთ იმაზე, თუ რას ნიშნავს იყო კარგი ადამიანი
დაიწყეთ ეს აღზრდის პირველივე ეტაპზე: მაგალითად, როდესაც ძილის წინ უკითხავთ რაიმეს, ჰკითხეთ თქვენს პატარას, არიან თუ არა პერსონაჟები ბოროტები ან კეთილები და რატომ ჰგონია მას ასე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვაჟა-ფშაველასაკაკი წერეთელი |
 |
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ეტრფის მთიებსაბესიკი |
 |
ჩემი ციცუნიანიკოლოზ ჩაჩავა |
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საქანელამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ნუ ალაგებ ბებიკოსოფო გასიტაშვილი |
|
ჩემი უფროსი დაიკოსოფო გასიტაშვილი |
 |
დაუკარ, ჩემო ჩონგუროხალხური |
 |
პეპლებიელენე სალარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
|
ცისა ფერს, ლურჯსა ფერსნიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
რუსთაველის ნეშტივაჟა–ფშაველა |
 |
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
რამ შემქმნა ადამიანადვაჟა–ფშაველა |
