რუსთაველის ნეშტი

მგო−სა−ნო სა−ქართ−ვე−ლო−სავ,
წა−მო−ი−ხე−დე ზე−ზე−და,
ი−ხი−ლე შე−ნი სამ−შობ−ლო,
მი−მო−ი−ა−რე მზე−ზე−და.
შე−ნი ე−რი−სა ჭა−ბუკ−ნი
გი−ამ−ბო−რე−ბენ ხელ−ზე−და;
მართლ−დე−ბა შე−ნი ნათქ−ვა−მი
ა−თას−ზე გა−ნა ერთ−ზე−და?

თა−ვი−სუფლ−დე−ბა მო−ნე−ბი,
შენ გულს რომ გჭირ−და წყლუ−ლა−და;
ნეხვ−თა და ვარდ−თაც ლა−მის რომ
მზე მო−ე−ფი−ნოს სწო−რა−და;
ა−ღარ ვართ გუ−შინ−დე−ლე−ბი,
ვიქ−ცე−ნით ერთი-ორადა;
წა−მოგ−ვე−ზარდ−ნენ ჭა−ბუკ−ნი,
ჰნა−ხო, სცნობ არწივ-ქორადა!
თავს სწირ−ვენ ნეს−ტა−ნი−სათ−ვის
ტა−რი−ე−ლი−ვით ლო−მა−და.
და ი−ვე−რი−ის დი−დე−ბას
ხალხს ა−უბ−ნე−ბენ შო−რა−და.
აღვს−დე−გით, ცამ−დე ავ−მაღლ−დით
ნათქ−ვამ−ნი ჩა−სა−ქო−ლა−და.

თუ არ წა−მოხ−ვალ, მანდ მოვ−ლენ;
დღემ−დის ბევ−რებ−საც ჰნა−ხავ−დი.
ვი−ცი, რომ გი−ა−მე−ბო−და,
გულს ვარ−დად და−ი−სა−ხავ−დი
სა−ხე−სა ვაჟ−კა−ცე−ბი−სას.
მი−ი−ღე, რო−გორც შვი−ლე−ბი,
თავ-დადებულნი ქვეყ−ნისთ−ვის,
შე−ნი სამ−შობ−ლოს გმი−რე−ბი.
ა−კურ−თხე შე−ნის მარჯ−ვე−ნით
ეგ მარ−გა−ლი−ტის ღი−ლე−ბი,
სამ−შობ−ლოს მკერ−დით აჭ−რილ−ნი,
მისთ−ვის დამწ−ვა−რი ცვი−ლე−ბი.
ვაჟა–ფშაველა 1909 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.