ნუგეში მგოსნისა
გულ−ზე მე−დე−ბა ცე−ცხლის გე−ნი−ა,
ქვეყ−ნის სარ−გო−და ფიქ−რით გამსჭ−ვა−ლულს
ა−ვი მე ა−რა ჩა−მი−დე−ნი−ა;
ვინ რას გა−ი−გებს, ან ვინ რა ი−ცის,
რამ−დენ−ჯელ ცხა−რე ცრემ−ლი მდე−ნი−ა?!
ვნუ−გე−შობ ა−მით: მი−წას მი−წუ−რად
და ცას ცი−უ−რად მი−ვე−თა−ვა−ზი,
არ მი−ბო−ბღნი−ა დაბ−ლა ქვემძ−რო−მად,
მაღ−ლა დავფ−რი−ნავ, რო−გორც გა−ვა−ზი;
ჩემს ტურ−ფა მხა−რეს მკერდს და−ვა−კე−რე
სი−ტყვა საგ−მი−რო, სი−ტყვა ლა−მა−ზი,
და ამ ჩემს მღე−რას ყურს რომ უგ−დე−ბენ
ქართლელ-კახელი, იმერ-აფხაზი.
მამა-პაპათა აკლ−და−მე−ბი−დან
გა−მო−ვიწ−ვი−ე გმირ−თა აჩრ−დი−ლი
და და−ვუ−კოც−ნე ი−მათ მკლა−ვე−ბი,
სა−ხე შუ−ბის წვრით და ხმლით აჩრჩ−ნი−ლი;
მე გა−ვა−ცო−ცხლე ხე−ლის შე−ხე−ბით
ლე−ში მდუ−მა−რე, ლე−ში გახრწ−ნი−ლი.
თავ−ზე და−ვად−გი დაფ−ნის გვირგ−ვი−ნი,
წე−ლი შე−ვუმ−კე ი−სე−ვაც ხმლი−თა,
ნო−ყი−ე−რად ვქმენ ნაგ−ვა−ლი მი−წა,
რო−გო−რაც წვი−მამ, მო−სულ−მა ცი−თა.
არ და−უძ−ველ−და ჩემს გულს თვის სატრ−ფო,
რო−გო−რაც სხვი−სას, ვნუ−გე−შობ მი−თა.
მე არ ვუ−თხა−რე მოძ−მე−სა ორ−მო,
მ−თხრე−ლი შევ−მუ−რე კუპ−რით და ლა−ფით;
არ−ვის გავ−ტა−ცე მე ლუკმა-პური,
სხვა−საც გა−ვუ−ყავ ნა−შოვ−ნი ჯა−ფით,
და სიყ−ვა−რუ−ლი ჩემს თა−ნა−მოძ−მეთ
ვა−უ−წყე მედგ−რად ნა−ღა−რით, და−ფით.
უ−სუ−ლო საგ−ნებს სუ−ლი ჩავ−ბე−რე,
ა−ვა−სა−უბ−რე ლო−დე−ბი კლდი−სა
და, რო−გორც მე−ფე, გა−ვა−თა−მა−მე
მწი−რი ბა−ლა−ხი, ის ქუ−ჩი მთი−სა.
მად−ლი მფე−ნი−ა მარჯ−ვე−ნა−ზე−და
იმ შე−მომქ−მე−დის, მა−ღა−ლის ღვთი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, ითამაშოს და დაისვენოს
აჩვენეთ ბავშვს, რომ თამაში და დასვენება მნიშვნელოვანია და დაეხმარეთ მას, დაგეგმოს თავისი დრო ისე, რომ ჰქონდეს დრო თამაშისთვის და დასვენებისთვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ქართლსვაჟა–ფშაველა |
 |
ჯეჯილიიოსებ დავითაშვილი |
 |
მთასდუტუ მეგრელი |
 |
მაღვიძარა მამლაყინწამანანა ტონია |
 |
მელაკუდას სოროვასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულის პირიიროდიონ ევდოშვილი |
 |
დილა არის ახალი წლისირაკლი აბაშიძე |
 |
უცნაური ორთქმავალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
სათევზაოდმარიჯანი |
 |
მერის თვალებითგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
დედა თბილისიმანანა ტონია |
|
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
|
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
 |
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
|
სიმღერავაჟა–ფშაველა |
