|
რა-გინდა ბედმა მიმტყუვნოს |
|
რა-გინდ ვა−რამ−მა მკბი−ნო−სა,
კი−დევ შავმ−ღერ−ნებ ერ−თხე−ლა,
რომ გულ−მა მა−ილ−ხი−ნო−სა,
მუ−რის მა−გივ−რად ა−რა სჯობს,
პირს ვარ−დი მა−ი−ფი−ნო−სა?!
რა კა−ცი ჰქვი−ან ი−მა−სა,
ვინც ჯავ−რის ხდე−ბა ვი−რა−და!
ა−დე, შაჰ−ხე−დე ქვე−ყა−ნას,
გო−რი−დამ გო−რის პი−რა−და!
წე−ღან რო ჩა−ლად არ გიჩნ−და,
და−გი−ფას−დე−ბა ძვი−რა−და;
რაც უნ−და უძ−ლუ−რი ი−ყო,
თავს სცნობ უს−წო−რო გმი−რა−და...
ა−რავის არ და−ე−დე−ბი
ტყლა−პად და ქალმ−ნის ძი−რა−და,
მო−ზღვა−ვე−ბუ−ლი ნაღ−ვე−ლი
მო−გეჩ−ვე−ნე−ბა ლხი−ნა−და.
ვაჟა–ფშაველა 1890 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
