დედა ენა

წიგ−ნი ჩვე−ნი, ჩვე−ნი დე−და,
ჩვე−ნი ე−ნა ქარ−თუ−ლი,
ვარდ−ნა−ბა−მი ფურ−ცე−ლი,
ჩვენს ყრმო−ბა−ში ჩარ−თუ−ლი!

დე−დის ძუ−ძუ მე−ო−რე,
სიყ−ვა−რუ−ლი პირ−ვე−ლი,
ჩვენს აკ−ვანს შე−მომჯ−და−რი
მგა−ლო−ბე−ლი ფრინ−ვე−ლი.

ი−ავ−ნა−ნის ნი−ავ−ში
ჩვენს ყურ−თან რომ გა−ის−მა,
ყრმო−ბა რომ გვი−სურ−ნე−ლა,
რო−გორც ბა−ღი მა−ის−მა.

ტკბი−ლად რომ გაგ−ვი−ხა−რა
ჩვენ ბავშ−ვო−ბა ბე−ჩა−ვი -
შა−ვი კა−ბით გაზრ−დი−ლებს,
გა−ხუ−ნე−ბულ ლე−ჩა−ქით.

ჩვე−ნი წიგ−ნი, ჩვე−ნი დე−და,
ჩვე−ნი ე−ნა ქარ−თუ−ლი,
ოქ−როსხ−მი−ან სი−მე−ბად
გულ−ში ა−მოხ−ლარ−თუ−ლი.
გიორგი ლეონიძე

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.