ბაიათი
რტოს გძღვნი−დე ბა−ი−ა−თი!
გიშ−რის მშვილ−დის მო−ზიდ−ვით
ი−სარს მკრავ ბა−ი−ა−თი!
სა−ხედ მომ−ცა მა−ნა−თა,
ელ−ვა−რე−ბით მა−ნა−თა,
შვიდ ცი−ურ−თა ელ−ვა−რეთ
გარ−და−მა−ტა მან ა−თა.
მელ−ნის ტბი−სა მო−რევ−სა
მზე შვე−ნე−ბით მო−რევ−სა;
ჩე−მის სევ−დის სალ−ბუნ−სა
თვი−სის ხე−ლით მთრევ−სა!
ზამბახ-ყელი სუ−რი−სა;
მი−სი ტრფო−ბა მსუ−რი−სა!
არ−ღავ−ნი−სა ბა−გედ−გან
შენ შარ−ბა−თი სუ რი−სა?
ალ−ვა რგუ−ლი−ა ხი−სა,
მჯო−ბი ყოვ−ლი სახი−სა!
ერ−თხელ მთქმე−ლი ვახი−სა
და ა−თასის ახი−სა!
როს წა−მი მხვდეს და−რუ−ლი?
თვალთ მი−ე−ცა და რუ−ლი,
გუ−ლი ი−წყლა უბ−რა−ლოდ,
სისხ−ლი სდინ−და და−რუ−ლი!
საყ−ვა−რე−ლი ვარ დი−სა,
ტა−ტა−ნი−ვით ვარ−დი სა!
ბრ−წყინ−ვა−ლე−ბა მაც−ვიფ−რებს
და ბა−გე−ნი ვარ−დი−სა!
ველს მაღ−ნარ−სა მე−ბა−რა,
სი−ცო−ცხლი−თა მე−ბა−რა;
ა−ლალს მ−წყე−რი მიჰ−ქონ−დეს,-
რათ−ღა მერქ−ვას მე ბა−რა?
სურ−ვის ეშ−ხი მას რევ−და,
შაქარ-ყანდი მას რევ−და,
პირს ე−ბა−და სა−ფი−რონს,
ხმა უხე−ლით მას რევ−და!
ცე−ცხლი კვლავ მწვავს და−გულ−სა;
მაღ−რი−ტებრ მზევ და−გულ−სა!
მა−რავს ვი−სი მწუ−ხა−რობს:
რა−მინ ეტრ−ფო−და გულ−სა!
თეთრ მარ−მარ−სა ე−ბა−ნა,
სი−რინს ტკბი−ლად ე−ბა−ნა;
სრა−თა ჰქონ−და ე−დე−მი,
ცად სამ−ყა−რო ე−ბა−ნა!
აწ გან−ცხრო−მა მე−შა−ლა,
შაჰშ−რა ქუფ−რად მე−შა−ლა;
დღე რა იქმ−ნა მიმ−წუხ−რი,
სუ−და−რი ტანს მე−შა−ლა!
გვერდს ლახ−ვა−რი და−მე−ცა,
ტრფო−ბის ბე−დი და−მე−ცა.
შენ ან−გე−ლი და მე−ცა!
სად ქვე−ყა−ნა სუ−ფევ−დეს,
შენც იქ ი−ყავ და მე−ცა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გააცნობიეროს პასუხისმგებლობა დროის მართვაში და ისწავლოს შედეგებზე პასუხისმგებლობის აღება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
|
ახალი გზააკაკი წერეთელი |
 |
ორი დათვინინო მზესელი |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფისუნია პარიანანა პავლიაშვილი |
 |
მასწავლებელონანა სამხარაძე |
|
სადღეგრძელონანა სამხარაძე |
 |
წელიწადის ოთხი დრონესტან კუპრავა |
 |
ჯორინათია აბულაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
