|
შეგონება |
|
მი−სი წარ−სუ−ლი ი−ცო−დეთ,
ი−ყა−ვით სუფ−თა, ნა−თე−ლი
და სან−თე−ლი−ვით იწ−ვო−დეთ.
ქართ−ველს ჭკუ−ა და გო−ნე−ბა
ღმერთ−მა გვარ−გუ−ნა ო−დით−გან,
ბო−როტს უმტვ−რი−ეთ კა−რიბ−ჭე
მხო−ლოდ ჭკუ−ით და ცოდ−ნი−თა.
გარ−შე−მო მტერ−თა სიმ−რავ−ლე
თქვენ ნუ−ღარ და−გა−ღო−ნებ−თა
გახ−სოვ−დეთ პა−პის ნათქ−ვა−მი
„ხერ−ხი სჯო−ბი−ა ღონესა“.
თქვენ ტოლ-სწორებთან ერ−თა−და
და−ი−მე−გობ−რეთ წიგ−ნე−ბი,
ი−ყა−ვით გუ−ლით კე−თი−ლი
და უძ−ლე−ვე−ლი იქ−ნე−ბით.
ლუარა ჭანტურია
|
ლექსები სამშობლოზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
