იქ პოეზიის ფრიალებს დროშა

ზღვა−ში გად−ვისვ−რი ბე−დი−თი ბა−დეს,
რომ ოქ−როს თევ−ზი მოჰყ−ვეს ცბი−ე−რი.
მი−სი და−ნახ−ვა მრა−ვალ−ჯერ სცა−დეს,
მე კი ნამდ−ვი−ლად ვარ ბედ−ნი−ე−რი.

ზღვა−ში ჩა−ვაგ−დებ სა−ო−ცარ ან−კესს,
ა−ჰა, სი−რე−ნას ა−მოჰყ−ვა გუ−ლი,
ი−გი მო−მას−მენს მშვე−ნი−ერ ჰან−გებს
და მე ნამდ−ვი−ლად ვარ მო−ხიბ−ლუ−ლი.

დღე გაჟ−ღენ−თი−ლა ქროლ−ვით მზი−ა−ნით,
სა−დღაც, სხვა მხა−რეს გა−და−ნა−ტა−ნი,
ზღვა ღე−ლავს ი−სევ ხა−ლი−სი−ა−ნი,
დღე ე−ლავს, რო−გორც ცე−ცხლის მა−და−ნი.

მის−ცუ−რავს გე−მი, ტრი−ა−ლებს ზვირ−თი,
ჩვენ გა−ვა−ყო−ლეთ ხო−მალ−დებს კვა−ლი,
იქ პო−ე−ზი−ის ფრი−ა−ლებს დრო−შა
და დრო−შებს შუ−რით გასც−ქე−რის თვა−ლი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1918

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.