ხსოვნას
ზა−რე−ბი რომ და−რე−კოს,
რომ სიმ−ღე−რა მთა და ვე−ლად
გვირგ−ვი−ნი−ვით გა−და−ა−რე−კოს.
ი−გი დაფ−ნის ი−ყო ღირ−სი,
დი−დი ცე−ცხლით იწ−ვო−და,
მაგ−რამ ყოფ−ნა მა−ინც მი−სი
გაჰქ−რა უ−მა−ი−სო−და.
1916
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბოშა ქალიანა კალანდაძე |
 |
მხიარული ცხოველებიმაია წიგნაძე |
 |
ძილი არ მიჭამიანაზი თარგამაძე |
 |
კუელიზბარ გაბუნია |
 |
იანოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფოტოგრაფი დათვიმზია მექერიშვილი |
 |
საზამთროიოსებ ციცქიშვილი |
 |
თებრონეანზორ აბულაშვილი |
|
დიდი დიასახლისიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
საპნის ბუშტებიმარიჯანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ირაკლი მეფის ქებაბესიკი |
 |
ჩემი გულია დღეს ეს შავი ზღვაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
იადონს ის ევარდაბესიკი |
 |
არქეოლოგებიიოსებ დავითაშვილი |
 |
საფლავი მეფის ირაკლისანიკოლოზ ბარათაშვილი |
