სული ობოლი
ნუ ვინ სჩი−ვის თა−ვის უთ−ვის−ტო−მო−ბას!
საბ−რა−ლო−ა მხო−ლოდ სუ−ლით ო−ბო−ლი,
ძნელ−ღა პო−ვოს, რა და−კარ−გოს მან ტო−ლი!
მე−გო−ბარ−თა, ნა−თე−სავთ მოკ−ლე−ბუ−ლი,
ი−სევ ჩქა−რად ჰპო−ვებს სა−ნაცვ−ლოს გუ−ლი;
მაგ−რამ ერ−თხელ და−ობ−ლე−ბუ−ლი სუ−ლი
მა−რად ით−მენს უ−ნუ−გე−შო−ბას კრუ−ლი!
არ−ღა−რა აქვს მას ნდო−ბა ა−მა სოფ−ლის;
ე−ში−ნი−ან, იკრ−ძალ−ვის, არ−ღა ი−ცის,
ვის ა−უ−წყოს და−ფა−რუ−ლი მან გრძნო−ბა,
ე−ფიქ−რე−ბა ხელ−მე−ო−რედ მას ნდო−ბა!
ძნე−ლი ა−რის მარ−ტო−ო−ბა სუ−ლისა:
მას ელტ−ვი−ან სი−ა−მე−ნი სოფ−ლისა,
მა−რად ახ−სოვს მას და−კარგ−ვა სწო−რი−სა,
ოხვ−რა ა−რის შვე−ბა უ−ბე−დუ−რი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ყოველ საღამოს მადლობა გადაუხადეთ ერთმანეთს იმისთვის, რაც მოგეწონათ დღის განმავლობაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რას ჩურჩულებენ ფიფქები...ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მელიავასილ გულეური |
 |
ჩემი პირველი თოვლიმაია წიგნაძე |
 |
ზურაბის ჩივილიირაკლი აბაშიძე |
 |
საწყალი ბაბუანოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
თოვლის შვილიშვილივასილ გულეური |
 |
გიორგი და მაიანათია აბულაძე |
 |
კატის კნუტიმაია კარსელი |
 |
იშლებიან ყანებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჯერ გაკვეთილს მოვრჩებინიკოლოზ ჩაჩავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სევდის ბაღსბესიკი |
 |
თქვენი ჭირიმეაკაკი წერეთელი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
|
იმერული ნანინააკაკი წერეთელი |
|
რა დახატა ბაქარმავასილ გულეური |
