„ადიდასისგან“ იმედგაცრუება

ბა−ყა−ყი ქვა−ზე შეს−კუპ−და,
ყვე−ლა−ფერს იკ−ლებს ყი−ყი−ნით,
შე−ებ−რა−ლა და მი−ვი−და
ბე−კე−კა პეტელ-კიკინით.

ჰკითხა:-აქ, ქვა−ზე რად ზი−ხარ,
რად სტი−რი, ჩე−მო გულჩ−ვი−ლო?
-ი−ცი−ან შიშ−ვე−ლი რომ ვარ,
„ადიდასს“ უნ−და ვუ−ჩივ−ლო.

მეც მსურს ამ ფირ−მის მარ−კე−ბით
მო−ქარ−გუ−ლი და მორ−თუ−ლი
ბო−ტა−სე−ბი და წინ−დე−ბი,
მინ−და პი−ჯა−კიც სპორ−ტუ−ლი.

ვერც ფეხ−საც−მე−ლი მო−მარ−გეს,
მა−ხინ−ჯი გაქვ−სო თა−თე−ბი,
ბევ−რი მა−ზო−მეს და ბო−ლოს
შექმ−ნეს ა−ხა−ლი თარ−გე−ბი.

ვე−ლი და ვტი−რი ბედ−შა−ვი,
ალ−ბათ კერ−ვა არ სცოდ−ნი−ათ,
ა−ბა რად იგ−ვი−ა−ნე−ბენ,
ჩემ−თან რად ა−ღარ მო−დი−ან?

ბე−კე−კამ გა−ი−ღი−მა და
ბა−ყაყს ყურს ჩა−უ−კი−კი−ნა:
-რად გინ−და შენ „ადიდასი“,
ჩე−მო სუ−ლე−ლო ყი−ყი−ნავ?

ჭა−ობ−ში უნ−და ი−ცუ−რო,
და−გიმ−ძიმ−დე−ბა პი−ჯა−კი,
არც ფეხ−საც−მე−ლი გჭირ−დე−ბა,
ტყუ−ი−ლად, რა−ღად ი−ძა−ხი?

ბო−ტას−ში ტლა−პო ჩა−გი−ვა,
მა−ინც ჩა−იც−ვამ მათ ჯიბრ−ზე?
წყლი−დან რო−გორ−ღა ა−მოხ−ვალ?
რო−გორ იხ−ტუ−ნებ ნა−პირ−ზე?

ბა−ყაყ−მა ცრემ−ლი შე−იშ−რო,
ყი−ყი−ნიც მა−ლე შე−წყვი−ტა,
მარ−თა−ლი−ა−ო ბე−კე−კა,
მან ფიქ−რებ−ში გა−და−წყვი−ტა.

მად−ლო−ბა უძღვ−ნა მე−გო−ბარს:
-ლო−დი−ნით ტყუ−ი−ლად და−ვოს−დი,
ჩე−მი სა−მო−სიც მყოფ−ნი−სო!
მყის−ვე ის−კუ−პა ჭა−ობ−ში.
მანანა ტონია

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.