„ადიდასისგან“ იმედგაცრუება
ყვე−ლა−ფერს იკ−ლებს ყი−ყი−ნით,
შე−ებ−რა−ლა და მი−ვი−და
ბე−კე−კა პეტელ-კიკინით.
ჰკითხა:-აქ, ქვა−ზე რად ზი−ხარ,
რად სტი−რი, ჩე−მო გულჩ−ვი−ლო?
-ი−ცი−ან შიშ−ვე−ლი რომ ვარ,
„ადიდასს“ უნ−და ვუ−ჩივ−ლო.
მეც მსურს ამ ფირ−მის მარ−კე−ბით
მო−ქარ−გუ−ლი და მორ−თუ−ლი
ბო−ტა−სე−ბი და წინ−დე−ბი,
მინ−და პი−ჯა−კიც სპორ−ტუ−ლი.
ვერც ფეხ−საც−მე−ლი მო−მარ−გეს,
მა−ხინ−ჯი გაქვ−სო თა−თე−ბი,
ბევ−რი მა−ზო−მეს და ბო−ლოს
შექმ−ნეს ა−ხა−ლი თარ−გე−ბი.
ვე−ლი და ვტი−რი ბედ−შა−ვი,
ალ−ბათ კერ−ვა არ სცოდ−ნი−ათ,
ა−ბა რად იგ−ვი−ა−ნე−ბენ,
ჩემ−თან რად ა−ღარ მო−დი−ან?
ბე−კე−კამ გა−ი−ღი−მა და
ბა−ყაყს ყურს ჩა−უ−კი−კი−ნა:
-რად გინ−და შენ „ადიდასი“,
ჩე−მო სუ−ლე−ლო ყი−ყი−ნავ?
ჭა−ობ−ში უნ−და ი−ცუ−რო,
და−გიმ−ძიმ−დე−ბა პი−ჯა−კი,
არც ფეხ−საც−მე−ლი გჭირ−დე−ბა,
ტყუ−ი−ლად, რა−ღად ი−ძა−ხი?
ბო−ტას−ში ტლა−პო ჩა−გი−ვა,
მა−ინც ჩა−იც−ვამ მათ ჯიბრ−ზე?
წყლი−დან რო−გორ−ღა ა−მოხ−ვალ?
რო−გორ იხ−ტუ−ნებ ნა−პირ−ზე?
ბა−ყაყ−მა ცრემ−ლი შე−იშ−რო,
ყი−ყი−ნიც მა−ლე შე−წყვი−ტა,
მარ−თა−ლი−ა−ო ბე−კე−კა,
მან ფიქ−რებ−ში გა−და−წყვი−ტა.
მად−ლო−ბა უძღვ−ნა მე−გო−ბარს:
-ლო−დი−ნით ტყუ−ი−ლად და−ვოს−დი,
ჩე−მი სა−მო−სიც მყოფ−ნი−სო!
მყის−ვე ის−კუ−პა ჭა−ობ−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოხატეთ სიყვარული და მხარდაჭერა
აჩვენეთ თქვენს ოჯახის წევრებს, რომ გიყვართ და მხარს უჭერთ მათ, მიუხედავად იმისა, რა ხდება მათ ცხოვრებაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - რა უნდა ვიცოდეთ, როდესაც ბავშვი ხატავს
//ფერადი ფერების ფსიქოლოგიური მნიშვნელობა ბავშვებთან// ბავშვის მიერ ფერადი, კაშკაშა ფერების გამოყენება ხატვაში ფსიქოლოგიურად რამდენიმე მიმართულებით აიხსენბა.&n...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
საზიარო ნაკვეთივასილ გულეური |
 |
ტყუილებიმანანა ტონია |
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
მრწამს, მარად მიწამებიავაჟა–ფშაველა |
 |
საბავშვო ბაღთან დამშვიდობებამზია გოგნიაშვილი |
 |
თუშეთინინია კაპანაძე |
 |
რა სევდიან ნანას ამბობს ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომის იდილიამურმან ლებანიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გიგივაჟა–ფშაველა |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
|
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
