ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რა−საც ვმსა−ხუ−რებთ, მას ერთ−გუ−ლად კვლავ ვემ−სა−ხუ−როთ,
ჩვენ წმინ−და სი−ტყვა უ−ში−შა−რად მოვ−ფი−ნოთ ხალხ−ში
ბო−როტთ საკ−ლა−ვად, — მათ სულთ-ხდომის სე−ირს ვუ−ყუ−როთ.
თუ კაც−მა ვერ სცნო ჩვე−ნი გუ−ლი, ხომ ი−ცის ღმერთ−მა,
რომ წმინ−და ა−რის განზ−რახ−ვა და სურ−ვი−ლი ჩვე−ნი:
აგ−ვი−ყო−ლი−ა სიყრ−მი−დან−ვე ჩვენ ქართვ−ლის ბედ−მა
და და−ე გვძრა−ხონ, — ჩვენ მის ძებ−ნით დავ−ლი−ოთ დღე−ნი.
ჩემ−ზედ ამ−ბო−ბენ: „ის სი−ა−ვეს ქართვ−ლისას ამ−ბობს,
ჩვენს ცუდს არ მა−ლავს, ეგ ხომ ცხა−დი სიძულვილია!”
ბრიყვ−ნი ამ−ბო−ბენ, კარ−გი გუ−ლი კი მა−შინ−ვე სცნობს —
ამ სი−ძულ−ვილ−ში რა−ო−დე−ნიც სიყ−ვა−რუ−ლი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, ისწავლოს შეცდომებზე და არ შეგეშინდეთ მისი შეცდომების.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დათვი და ტურანათია აბულაძე |
 |
*** (კენგურუმ თავის შვილები სწრაფად ჩაისვა ჩანთაში)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
გოზინაყივასილ გულეური |
 |
პირ ზამბახნიბესიკი |
 |
ნუციკოტარიელ ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზოოპარკიმორის ფოცხიშვილი |
 |
მერცხლების საუბარისოფო გასიტაშვილი |
 |
მელაკუდა ფლიდილუარა ჭანტურია |
 |
თანაკლასელებთანნესტან კუპრავა |
 |
დედა ენამანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
ისევ ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
მზე შინახალხური |
