ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რა−საც ვმსა−ხუ−რებთ, მას ერთ−გუ−ლად კვლავ ვემ−სა−ხუ−როთ,
ჩვენ წმინ−და სი−ტყვა უ−ში−შა−რად მოვ−ფი−ნოთ ხალხ−ში
ბო−როტთ საკ−ლა−ვად, — მათ სულთ-ხდომის სე−ირს ვუ−ყუ−როთ.
თუ კაც−მა ვერ სცნო ჩვე−ნი გუ−ლი, ხომ ი−ცის ღმერთ−მა,
რომ წმინ−და ა−რის განზ−რახ−ვა და სურ−ვი−ლი ჩვე−ნი:
აგ−ვი−ყო−ლი−ა სიყრ−მი−დან−ვე ჩვენ ქართვ−ლის ბედ−მა
და და−ე გვძრა−ხონ, — ჩვენ მის ძებ−ნით დავ−ლი−ოთ დღე−ნი.
ჩემ−ზედ ამ−ბო−ბენ: „ის სი−ა−ვეს ქართვ−ლისას ამ−ბობს,
ჩვენს ცუდს არ მა−ლავს, ეგ ხომ ცხა−დი სიძულვილია!”
ბრიყვ−ნი ამ−ბო−ბენ, კარ−გი გუ−ლი კი მა−შინ−ვე სცნობს —
ამ სი−ძულ−ვილ−ში რა−ო−დე−ნიც სიყ−ვა−რუ−ლი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ მეგობრების მხარდაჭერა სკოლის სპექტაკლებზე
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ მხარი დაუჭიროს მეგობრებს სკოლის სპექტაკლებზე და გაახალისოს ისინი.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხითილია ჭავჭავაძე |
 |
მუმლი მუხასაოხალხური |
 |
დაღლილ წამწამთ ქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ამ მიწის ბედი ჩემი ბედიაგოდერძი ჩოხელი |
 |
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თოვლის მელანესტან კუპრავა |
|
ზღაპარელა-ზღაპარო!ნესტან კუპრავა |
|
იავნანანოდარ დუმბაძე |
 |
ვეხმარები დედიკოსნინო სტურუა |
 |
ეზონანა გასვიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გურიის მთებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ახალი წელი ტყეშიმაია წიგნაძე |
 |
ზღარბილუარა ჭანტურია |
 |
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
 |
სუფთა ღრუტუნიამანანა ტონია |
