ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რა−საც ვმსა−ხუ−რებთ, მას ერთ−გუ−ლად კვლავ ვემ−სა−ხუ−როთ,
ჩვენ წმინ−და სი−ტყვა უ−ში−შა−რად მოვ−ფი−ნოთ ხალხ−ში
ბო−როტთ საკ−ლა−ვად, — მათ სულთ-ხდომის სე−ირს ვუ−ყუ−როთ.
თუ კაც−მა ვერ სცნო ჩვე−ნი გუ−ლი, ხომ ი−ცის ღმერთ−მა,
რომ წმინ−და ა−რის განზ−რახ−ვა და სურ−ვი−ლი ჩვე−ნი:
აგ−ვი−ყო−ლი−ა სიყრ−მი−დან−ვე ჩვენ ქართვ−ლის ბედ−მა
და და−ე გვძრა−ხონ, — ჩვენ მის ძებ−ნით დავ−ლი−ოთ დღე−ნი.
ჩემ−ზედ ამ−ბო−ბენ: „ის სი−ა−ვეს ქართვ−ლისას ამ−ბობს,
ჩვენს ცუდს არ მა−ლავს, ეგ ხომ ცხა−დი სიძულვილია!”
ბრიყვ−ნი ამ−ბო−ბენ, კარ−გი გუ−ლი კი მა−შინ−ვე სცნობს —
ამ სი−ძულ−ვილ−ში რა−ო−დე−ნიც სიყ−ვა−რუ−ლი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი ღებავს კედლებს, დაეხმარეთ მას მის მოშორებაში. თუკი იგი დაანგრევს თანატოლის აშენებულ კონსტრუქციას, სთხოვეთ, დაეხმაროს თავიდან აწყობაში
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ტყეშიგივი ჭიჭინაძე |
 |
სათვალენოდარ დუმბაძე |
 |
ხმა გულისაილია ჭავჭავაძე |
 |
ტყის ზღაპარიიოსებ გრიშაშვილი |
|
ექიმინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლეკვის გასაჭირისოფო გასიტაშვილი |
 |
ტრაბახა თაგვინათია აბულაძე |
 |
ბეჰეჰე და ბეჰენუნუ ჯანელიძე |
|
მომავალი ტიკტიკასოფო გასიტაშვილი |
 |
იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სანთელიილია ჭავჭავაძე |
|
მარმარილოგალაკტიონ ტაბიძე |
|
კავშირი გულთა შორისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დაგვიანებული პასუხი აკაკისვაჟა–ფშაველა |
|
მოლოდინივაჟა–ფშაველა |
