ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რა−საც ვმსა−ხუ−რებთ, მას ერთ−გუ−ლად კვლავ ვემ−სა−ხუ−როთ,
ჩვენ წმინ−და სი−ტყვა უ−ში−შა−რად მოვ−ფი−ნოთ ხალხ−ში
ბო−როტთ საკ−ლა−ვად, — მათ სულთ-ხდომის სე−ირს ვუ−ყუ−როთ.
თუ კაც−მა ვერ სცნო ჩვე−ნი გუ−ლი, ხომ ი−ცის ღმერთ−მა,
რომ წმინ−და ა−რის განზ−რახ−ვა და სურ−ვი−ლი ჩვე−ნი:
აგ−ვი−ყო−ლი−ა სიყრ−მი−დან−ვე ჩვენ ქართვ−ლის ბედ−მა
და და−ე გვძრა−ხონ, — ჩვენ მის ძებ−ნით დავ−ლი−ოთ დღე−ნი.
ჩემ−ზედ ამ−ბო−ბენ: „ის სი−ა−ვეს ქართვ−ლისას ამ−ბობს,
ჩვენს ცუდს არ მა−ლავს, ეგ ხომ ცხა−დი სიძულვილია!”
ბრიყვ−ნი ამ−ბო−ბენ, კარ−გი გუ−ლი კი მა−შინ−ვე სცნობს —
ამ სი−ძულ−ვილ−ში რა−ო−დე−ნიც სიყ−ვა−რუ−ლი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შექმენით განსაკუთრებული მოგონებები
შესაძლოა, თქვენს შვილებს არ ახსოვდეთ თქვენი დარიგებები, თუმცა, მათ ემახსოვრებათ საერთო ოჯახური ტრადიციები - ძილის დრო თუ ღამის თამაშები.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნაძვის ხის სიმღერანოდარ დუმბაძე |
 |
ბუნების სიყვარულილუარა ჭანტურია |
 |
მზე პირს იბანსელიზბარ გაბუნია |
 |
ცელქებიშიო მღვიმელი |
|
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჟირაფინესტან კუპრავა |
 |
კოლას შეხვედრა შინაურ გოჭებთანლელა გაბური |
|
ორი ხელი-ორი მაჯანესტან კუპრავა |
 |
თამარ მეფე და ხონთქარიხალხური |
 |
ისევ ოცნება და სიყვარულიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბებია და შვილიშვილიკუკური გოგიაშვილი |
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მარად შენ მიმაჩნდებესიკი |
 |
ილაპარაკეთლილი ნუცუბიძე |
|
მოდის ჭალების სული მცურავიგალაკტიონ ტაბიძე |
