ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?
რა−საც ვმსა−ხუ−რებთ, მას ერთ−გუ−ლად კვლავ ვემ−სა−ხუ−როთ,
ჩვენ წმინ−და სი−ტყვა უ−ში−შა−რად მოვ−ფი−ნოთ ხალხ−ში
ბო−როტთ საკ−ლა−ვად, — მათ სულთ-ხდომის სე−ირს ვუ−ყუ−როთ.
თუ კაც−მა ვერ სცნო ჩვე−ნი გუ−ლი, ხომ ი−ცის ღმერთ−მა,
რომ წმინ−და ა−რის განზ−რახ−ვა და სურ−ვი−ლი ჩვე−ნი:
აგ−ვი−ყო−ლი−ა სიყრ−მი−დან−ვე ჩვენ ქართვ−ლის ბედ−მა
და და−ე გვძრა−ხონ, — ჩვენ მის ძებ−ნით დავ−ლი−ოთ დღე−ნი.
ჩემ−ზედ ამ−ბო−ბენ: „ის სი−ა−ვეს ქართვ−ლისას ამ−ბობს,
ჩვენს ცუდს არ მა−ლავს, ეგ ხომ ცხა−დი სიძულვილია!”
ბრიყვ−ნი ამ−ბო−ბენ, კარ−გი გუ−ლი კი მა−შინ−ვე სცნობს —
ამ სი−ძულ−ვილ−ში რა−ო−დე−ნიც სიყ−ვა−რუ−ლი−ა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, იყოს პასუხისმგებელი
მიეცით ბავშვს პასუხისმგებლობა, შეასრულოს თავისი რუტინული ამოცანები დამოუკიდებლად.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დაირეკა სკოლის ზარიმაია წიგნაძე |
 |
წელო ახალო...ედუარდ უგულავა |
 |
მწუხარებაილია ჭავჭავაძე |
 |
ჩიტილუარა ჭანტურია |
 |
პრინცესაელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბეღურებიცირა ტურაშვილი |
 |
თ - ოხიტარალელა გაბური |
 |
ვაიმე, დედის ამაგსახალხური |
 |
სავარჯიშო ლექსინანა პავლიაშვილი |
 |
რაც იქნეს – იქნესგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ციცომურმან ლებანიძე |
 |
ნია და სერიალინატალია ნადირაშვილი |
 |
მე და დედამაყვალა მრევლიშვილი |
|
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
 |
ბულბული ვარდზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
