|
წმინდა ნინო |
|
წმინ−და ნი−ნო უფ−ლის წრფე−ლი,
სიყ−ვა−რუ−ლით ა−ღი−ზარ−და;
პატ−რი−არქ−მა და−ა−ვა−ლა,
ქრის−ტეს რჯუ−ლი ექადაგა.
სამშობლოში რომ შე−ი−ტყო,
მ−ცხე−თა−ში−ა უფ−ლის კვარ−თი...
გა−და−წყვი−ტა, ვა−ზის ჯვა−რით,
მო−ექ−ცი−ა მთე−ლი ქართლი.
რწმენისადმი ერთ−გუ−ლე−ბამ,
რად−გან ი−ყო უფ−ლის ნე−ბა;
წარ−მარ−თე−ბიც მო−აქ−ცი−ა,
ქრის−ტეს რჯუ−ლის დამც−ვე−ლე−ბად.
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
