|
ბებო მართა |
|
მის ფე−ხებ−თან ფი−სუ−ნი−ა კნა−ვის,
ე−ნატ−რე−ბა შვი−ლიშ−ვი−ლი
და ქა−ლაქ−ში ჩა−ა−კი−თხოს ლა−მის.
აქ ზამ−თა−რი -თეთ−რი დათ−ვი,
ცი−ვი−ა და ბრ−დღვი−ნავს,
ქა−ლაქ−ში კი თბილ ლო−გინ−ში,
მის ნუ−ცი−კოს სძი−ნავს.
ზის და ნაღვ−ლობს ბე−ბო მარ−თა,
ვერ ე−რე−ვა ფიქ−რებს,
თი−თის−ტა−რით თეთრ მა−ტყლს არ−თავს
და მო−უქ−სოვს პა−წა−წი−ნას წინ−დებს.
მანანა ქურდაძე
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
