|
ტყის ზეიმი |
|
ტყის ბი−ნა−დართ გა−და−წყვი−ტეს,
ერ−თად შეხვდ−ნენ ა−ხალ წელს;
დი−დი ნაძ−ვი შე−არ−ჩი−ეს,
მორ−თეს, სუფ−რაც გა−ა−წყვეს;
ყვე−ლა ერ−თად შე−მო−უსხ−და,
საა−ხალწლო მა−გი−დას,
ყვე−ლაფერი უხ−ვა−და აქვთ,
თქვი ო−ღონ−დაც რა გინ−და.
დრუნ−ჩამ ცეკ−ვა გა−ა−ჩა−ღა,
და−ძუნ−ძუ−ლებს ბურ−დღუ−ნა,
ბა−ჭი−ა კი ი−სე დახ−ტის,
ლა−მის ფეხ−მა უმ−ტყუ−ნა.
ზღარ−ბი დინ−ჯად გა−და−ხე−დავს
ამ ო−ნა−ვარ ყნაწ−ვი−ლებს,
მე−რე თვი−თონ ხელმძღ−ვა−ნე−ლობს,
საცეკ−ვაოდ ა−წყვი−ლებს.
მო−ილ−ხი−ნეს საა−ხალწლოდ-
გუ−ლი კარ−გად ი−ჯე−რეს,
მე−რე სახ−ლებ−ში წა−ვიდ−ნენ
დე−დი−კოს და−უ−ჯე−რეს.
მანანა ქურდაძე
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე, საახალწლო ლექსები |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
