|
სად იყო სმენა და გაგონება? |
|
ა−ხა−ლი ჰან−გი ე−ნატ−რე−ბა ცას უ−კა−ნასკ−ნელს,
მე ვგრძნობ−დი მა−შინ, რომ სტოპ−ვებ−და ზეშ−თა−გო−ნე−ბა-
თვით მუ−რი−ლი−ოს, კა−ე−ლი−ოს, თვი−თონ ან−გე−ლოზს. . .
სად ი−ყო სე−ნა და გა−გო−ნე−ბა?
პოეტი-მასა ხალხ−თა კოშ−კის დღეს უ−წი−ნა−რეს
გა−დასც−ქე−რო−და ბლრო−ტე−ბას გა−ნა−რი−დე−ბი,
თვალ−გა−და−უწვ−დენ ორ−მო−ებ−ში სისხ−ლის მდი−ნა−რე
და ტრან−შე−ე−ბის მი−დი−ო−და ლა−ბი−რინ−ტე−ბი. . .
გალაკტიონ ტაბიძე 1925
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
