|
ნია და სერიალი |
|
ყუ−რა−დღე−ბას ი−თხოვს ნი−ა,
ად−გი−ლი ვერ უპოვნი−ა,
არც დე−დი−კოს, არც ბე−ბი−ას
მისთ−ვის ა−რა−ვის სცალია.
აზუზუნდა ჩვე−ნი ნი−ა -
ა−ბა, ეს ვის გა−უ−გი−ა?
ყვე−ლა−ფერ−ში დამ−ნა−შა−ვე
ო−ხე−რი სერიალია.
ბებო ეკ−რანს მი−ჯაჭ−ვი−ა,
სა−დი−ლიც კი დავიწყნი−ა,
ა−კი გე−თა−მა−შე−ბი−ო?
ა−სე−თი რა დამართნი−ა?
”ეს ბავშ−ვი რამ გა−და−რი−ა?
ოჰ, რა მო−უს−ვე−ნა−რი−ა!
შვი−ლო, ეკ−რანს ჩა−მო−შორ−დი,” -
ხმა−მაღ−ლა წყრე−ბა ბე−ბი−ა.
ახლა კი გაბ−რაზ−და ნი−ა -
ეს მართ−ლაც ვის გა−უ−გი−ა?
თვა−ლებ−ზე ხე−ლებს ი−ფა−რებს:
”ა−ბა, ვნა−ხოთ, თუ კარგია,
ვერაფერსაც ვე−ღარ ხე−დავთ
ვერც დე−და და ვერც ბე−ბი−ა,
ამ სე−რი−ა−ლის ყუ−რე−ბას
მე მი−ყუ−როთ, არ სჯო−ბი−ა?”
ნატალია ნადირაშვილი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
