უმანკოება

ვი−ხი−ლე ვარ−დი მ−წყრა−ლობ−და, ცრემ−ლი−თა გულ მქუ−ხა−რობ−და,
ი−ა თავ დახ−რილ მკრთა−ლობ−და, შრო−შა−ნი ფე−რით მქრქა−ლობ−და,
სო−სა−ნი თრთვი−ლით მზრა−ლობ−და, და სა−რო გა−ნიბ−ძა−რო−და,
უ−მან−კო−ე−ბა მათ-შორის მო−უ−წყე−ნე−ლად ხა−რობ−და.

ი−გი მთვა−რობ−და, ბად−რობ−და, კრთოლ−ვი−და, ნათ−ლად და−რობ−და,
ბრო−ლის ვე−ლობ−და, მზე−ობ−და; მწვე−ლობ−და, მო−ელ−ვა−რობ−და,
ან−და−მა−ტობ−და, მხნე−ობ−და: მიმზიდვე−ლობ−და, ზნე−ობ−და,
გალობდა-ი−ადონობდა, ხმატკ−ბი−ლად მხმო−ბა−რე−ობ−და.

ვით მარ−გა−ლი−ტი სა−და−ფით, აღმოკრთოლ−ვი−და სა−გებ−ლით;
სმი−რი−ნო−ზუ−ლად ღი−მი−ლით, გა−ნიშ−ლე−ბო−და დილ−დი−ლით;
დასცქრი−ალებდა სი−ცი−ლით, და−კამ−კა−მებ−და სირ−ბი−ლით.
გვაქვნ−დეს სი−ცო−ცხლე ქა−დი−ლით, ზე−ცის არ−სე−ბის ნა−წი−ლით!

ზე−ცას არს მი−სი სა−ვა−ნე: მზი−სა ნა−თელს და−ვაგ−ვა−ნე!
ღვთი−სა მადლ−სა დას−დევს თა−ნა, ქვეყ−ნად კრთოლ−ვით მო−ნა−ვა−ნე;
მტრე−დობს, კრა−ობს, ან−გე−ლო−ზობს, ვით ყმა კვა−ლად სა−აკ−ვა−ნე;
ყრმა მ−წყა−ზა−რი მა−რა−დი−სი, ვერ ჰსცვლის დრო−ცა მამხ−ცო−ვა−ნე.

წრფელ−სა გულ−სა ეს−ტუმ−რე−ბის, ეთ−ვი−სე−ბის შუ−ქი წრფე−ლი:
ვარდ ზამ−ბა−ხით ბროლ-ლალს ფრქვე−ულს, მრა−ვალ ფე−რად ჰკრთის ნა−თე−ლი.
აგ−ნე−ბენ მას ვერც მაც−თურ−ნი, ვერც სო−ფე−ლი, ვერ−ცა ბნე−ლი;
მხნედ ვვალს უ−ზაკ−ველს ქვე−ყა−ნას, წმი−დათ მქცე−ვი, მაღ−ლად მზმე−ლი.
დავით მაჩაბელი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.