ხმა სირინოს
დამქ−რო−ლო ნი−ა−ვო, არ−ვედ ე−ა−რე!
მზე-აპოლოს, დის−კო უძღ−ვენ წი−ნა−მოს,
შვიდ−თა მთენ−თა ერ−თი ხლე−ბად ე−ა−რე!
ვინ სულთ ბაზ−რად შე−ა−შე−ნენ შე−ნე−ბი,
მუნ სა−დაღ−ნი შა−ვად საგ−ნად შე−ნე−ბი!
მე−ტყვი: "მო−ი, გუ−ლო შავ-გლახ, შენ ე−ბი,
ძვი−რად სად−მე სა−ფარ−დუ−ლად ე−ა−რე!
თეთრ−თა ზღვა−თა შავ−ნი ნავ−ნი მანავ−ნი,
ეს−რეთ ვჰგო−ნე, მან გა−ნავ−ნა მანავ−ნი;
არ ი−კად−რა ლი−მენს ტევ−რი მან ავ−ნი.
შავ−ნი ჰინდ−ნი მას და−რა−ჯად ე−ა−რე!
ვსთქვი: რა ვნა−ხე უ−ცხო სა−ხე და−რა−ნი,
მი−ეს−ხივ−ნეს გულთ სა−თე−ნი და−რა−ნი.
ლალს მო−ეც−ვა ბა−რა−ი−ნის და−რა−ნი,
სა−დაფს ვარქ−ვი: "შენ ტი−ე−ლად ე−ა−რე!"
ვარდ−სა ბა−ღი გა−ე−წით−ლა არვე−ბით;
თუ შე−ვე−ხით, არ უ−ეკ−ლოდ, არ ვე−ბით.
მისს მაჯ−ნუნ−სა რამ−ცა ჰქონ−დეს არ ვე−ბით!
ჰხამს ე−კა−ლი ზე−დან გულ−ზედ ე−ა−რე.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თვალის კონტაქტი გვიჩვენებს, რომ ყურადღებით უსმენთ და დაინტერესებული ხართ საუბრით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სოკოლუარა ჭანტურია |
 |
ზურაბის ჩივილიირაკლი აბაშიძე |
 |
კუელიზბარ გაბუნია |
 |
ლომსაც დაეჭიდებაშოთა ამირანაშვილი |
|
კურდღელილუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ზამთარილუარა ჭანტურია |
 |
ტ - უკანილელა გაბური |
 |
ქალაქი წყალზეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
შვლის ნუკრის ჩივილილუარა ჭანტურია |
 |
ჩემი ველოსიპედინუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი ციცუნიანიკოლოზ ჩაჩავა |
 |
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
ბადი ბელიმანანა ტონია |
 |
ყინულიდუტუ მეგრელი |
