ქართველი ქალი
შენ, შვი−ლე−ბის დამკარგავსო!”
ქალ−მა უ−თხრა: “სუ!.. არ გკი−თხავ!
ჯერ მი−თხა−რი შენ ე−სა−ო:
თათ−რებს დარ−ჩა გა−მარჯ−ვე−ბა,
თუ ჩვენს ძლი−ერს მეფე−სა−ო?”
“ეგ რა ბრძა−ნეთ?!. ქართ−ველ ჯარ−სა
გა−ნა სძლევ−და თა−თა−რი−ო?
თვით არ მი−ვა, და მო−სულ მტერს
რომ და−უხვ−დეს, მზად ა−რი−ო!
“ზა−რი დას−ცეს სე−რას−კირ−სა,
არ მო−სულა ჯე−რაც გონ−სა!
ქართ−ველები ღმერთს მად−ლო−ბენ,
ა−დი−დე−ბენ სოლომონსა!”
ქართვ−ლის ქა−ლი პირჯ−ვარს ი−წერს:
“მად−ლი ზე−ნა ქართ−ველებსო!
ა−ბა ახ−ლა მო−მი−ყე−ვი,
რაც გა−დახ−და ჩემს შვილებსო”.
“შე−ნი პირმ−შო ა−ღა−რა გყავს:
ა−ლექ−სანდ−რე მო−გიკ−ლე−სო,
უმც−რო−სი ძმა მი−ეშ−ვე−ლა,
ი−მა−საც დღე უ−მოკ−ლე−სო.
“თათ−რის ტყვი−ამ გა−უხვ−რი−ტათ
ორ−თავ გუ−ლის ფიცა−რი−ო;
მოკვ−დენ, მაგ−რამ სა−ხე−ლი კი
ნა−ხეს დაუვიწყა−რი−ო!..”
დე−დას ცრემ−ლი უ−ნე−ბუ−რად
წამ−წა−მებ−ზედ შე−უ−ჩერ−და;
ნაც−რის ფე−რი გა−და−ედ−ვა,
გუ−ლი ხში−რად ა−უძ−გერ−და.
მაგ−რამ ეს სთქვა: “გა−მიზრ−დი−ა
ქართ−ველ ქალ−სა ქართვ−ლის შვი−ლი!
ეს ნაღ−ვე−ლი დე−დი−სათ−ვის
მწა−რე ა−რის და თან ტკბი−ლი!
“მა−მუ−ლისთ−ვის მი−შო−ბი−ა
მი−სი ჭი−რის სა−ნაცვ−ლო−დო;
ქართ−ველ დე−დებს ვა−ლად გვა−ძევს,
ამ ჭირს უნ−და გავუძლოთო”.
ე−სა სთქვა და ი−სევ ჰკი−თხა:
“სა−შუ−ა−ლომ რა−ღა ქნა−ო?
ა−მო−ი−გო ძმე−ბის სისხ−ლი?
თათ−რის მძო−რის დასდ−გა ძნაო?”
“ა−რა, ჩე−მო ქალ−ბა−ტო−ნო,
ვერ გავ−ბე−დავ ტყუ−ილ−სა−ო;
ეგ სა−ხე−ლი არ უ−ნა−ხავს
ქა−ლა−ჩუ−ნა თქვენს შვილ−სა−ო!
“უფ−რო−სი და უმც−რო−სი ძმა
მტრის რაზმ−ში რომ გაჰ−კი−ო−და,
სა−შუ−ა−ლო ტყე−ში იწ−ვა:
გულ-მუცელი ასტკიოდა”.
ეს რომ ეს−მა, ქართვ−ლის ქა−ლი
უც−ნა−უ−რად და−იღ−რი−ჯა,
ა−მოჰ−ყა−რა ძუ−ძუ−ე−ბი,
მოთქ−მით თა−ვი მო−იგ−ლი−ჯა:
“ვა−ი ლე−ჩაქს, შერ−ცხვე−ნილ−სა,
ვაჰ ძუ−ძუ−ებს გა−კი−ცხულ−სო,
ვა−ი დე−დას, თითქ−მის პირ−შავს,
რა მახ−ვი−ლი მე−ცა გულ−სო!
“ა−რა ვსტი−რი იმ ორ შვილ−სა,
ომ−ში მოკ−ლულს გმი−რუ−ლა−დო,
ვიგ−ლოვ ცო−ცხლად დარ−ჩე−ნილ−სა
უ−სა−ხე−ლოდ... ვირულადო!”
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, შექმნას საკუთარი წიგნები ნახატებითა და მოთხრობებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
 |
კომბლე და მგელიელიზბარ გაბუნია |
 |
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
|
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
|
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფ - აეტონილელა გაბური |
 |
წიგნილუარა ჭანტურია |
|
დედის თვალის ჩინიალუარა ჭანტურია |
 |
განა სანადიროდნუნუ ჯანელიძე |
 |
ნე - ნანამარი დიერა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩიტი-ჩიორავაჟა–ფშაველა |
 |
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
